benim gözümde üstün insan davranisi.
hangi sartlar ve nedenler dahilinde olursa olsun, böyle bir karara varmak ve akabinde canindan, kanindan olmayan bir insani karsiliksiz sevmeye hazir olmak, sahip oldugun maddi ve manevi varligini paylasmaya riza göstermek, hayatindan, zamanindan, önceliklerinden onun icin fedakarlik yapmak, bence iyiligin doruk noktasidir.
Bir cocugun elinden tutup ona kalbini acmak,yuvasi olmak,tum sevginle sarip sarmalamak,ailesi olmak eylemlerinin bir araya toplanmis halidir.
Yakin zamana kadar cok da sicak bakiyordum evlat edinmeye. Cunku bana es olmasindan ziyade ileride cocuguma “baba” olacak birisi ile karsilasmazsam cocuk yapmam,kimsesiz yavrulardan birini evlat edinirim diye dusunuyordum.
Eğer bir gün evlenemezsem ve doğru insanı bulamazsam yapacağım eylemdir. Bir kız evladı sahiplenmek. Onu küçük yaştan spora yollamak, kitaplar okutmak, eğitimine önem vermek. Fiziki ve mental gelişimini takip etmek. Eğer gerçekten birisinin hayatını düzeltebileceğine ve yoluna koyacağına inanıyorsanız siz'de yapabilirsiniz.
Ciddi ciddi dusundugum hadise. Cok istiyorum ilerde evlat edinmeyi. Kendi yuvami kurabildigim takdirde bunu ihtiyaci olan bir cocukla paylasmayi gercekten cok istiyorum.
Bir de organ bagislamayi cidden istiyorum. Bu aslinda saglikli olabilme sansini sanssiz kimselerle paylasmak gibi geliyor.
Emin olmamakla birlikte ileride yapmayı düşündüğüm şey. Dünyada yeterince insan var. Hatta taşıma kapasitesini aşıyoruz yavaş yavaş. Bir tane daha getirmek anlamsız. Onun yerine dünyadaki kimsesiz ve yoksul çocukların sayısını bir tane de olsa azaltmak daha mantıklı.
