Yıl 2021. Amerika Marsta koloni kurmaya hazırlanıyor. Teknoloji yürüdü gitti. Ama insanlar hala çocuklarını evcil hayvanları gibi görüyor. Çifteleşeceği bireyi bile seçmesine müsaade etmiyor. Bireyselleşme acilen topraklarımıza gelmeli. Ekonomik ve sosyal pek çok etken var ama temel sebep bireyselliğin gelişmemesidir.
"sen aşık olunca ben sana söylerim" diyen kaynana semra edalarında olan ana-babalardır. gerçi kaç ana-babanın evladı aşk evliliği yapıyor, o da ayrı bir durum tabi.
torun torba sahibi olmak isteyen ebeveyndir..ama yanlış yapıyordur.her şey zamanı gelince olur,su akar yolunu bulur.erken evlenmenin bir anlamı yok.çünkü daha sen ne istediğini tam olarak bilemezken karşıdan ne beklediğini ne istediğini nasıl bileceksin,bundan nasıl emin olacaksın.en iyisi mi beklemek.hayat bir şekilde yollarını kesiştirir doğru insanla.doğru olasa da yaşayarak görürsün.sonuçta her şey insanlar için.
kiminkine karışsın komşunun evladınamı? sen kızın memeleri güzel bu çocuk çok coooool diyerek kendince hayattaki en önemli gerekçe ile eşini buldugunu düşünürken.
para pul, güzellik önemli gibi görünse de belirleyici değil,
ama seviye, bence önemli.
olur olmaz işe burnumu sokmam, pek karışmam.
bizim evlat evlenecek.
kız allah var yukarıda güzel, endamlı, eline çabuk.
amma velakin okul , tahsil pek yok. anlaşılıyor, konuşmadan oturuştan kalkıştan, ilgiden meraktan.
dedim ki, istiyorsan evlen, ben ne diyebilirim ki.
ama aşk dediğin kazasız belasız altı ay bilemedin bir yıl.
sonra yalnız geceler, oturup konuşmak, tartışmak, yani hayatı içiyle dışıyla paylaşmak. nefesi yetmez dedim, hem kızı üzersin, hem sen üzülürsün.
bir iki yıl geçmedi ayrıldılar.
evet hayat tecrübeyle kazanılır veya kaybedilir.
anne ve baba her daim haklı olduklarını savunan metabolizmalardır çünkü onlar bizim dünyaya gelmemizi sağladıkları gibi mutsuzluktan geberme sebebi de olma konusunda bi hayli iddialıdırlar.
müneccim anne ve babalardır.evladın kişi ile mutlu olup olamayacağını , gelecekte neler yaşayacağını ilk görüşte anlarlar.çoğunlukla kaş yapayım derken göz çıkaran bencil ailelerdir.
muhtemelen, evlen evlen diye, çocuklarının başının etini yemiş ana babalardır. evlendikten sonra da burunlarını sokarlar. başını yaktıkları çocuklarının, boşanmasını da engelleyip, ömür boyu mutsuzluğuna sebep olurlar.
tabi ki karışacaklar. sen yıllarca emek ver, büyüt, üzerine titre ve dünyadaki en kıymetli varlığının geleceğine dair önemli kararlara karıştırılma.
tabi ki karışacaklar, anne ve babanın yaş itibariyle çocuklardan daha fazla hayat tecrübesine sahip olmaları çocuklarından daha iyi kararlar alabilecekleri anlamına gelir. zor gününde senin yanında olacak olan kişi eşin değil annen ve babandır.
tabi ki karışacaklar, penisiyle düşünen bir çocuğun doğru düzgün karar vermesi ve kendisine hayatında duymadığı iltifatlar edilmiş ve dünyayı tozpembe bir gözlükten gören bir kızın alacağı kararların doğru olamayacağı açıktır.
ani müdahele ekibi gibi bir hale bürünen anne-baba ikilisidir. er/kız evlat birini bulur, evlenmeye karar vermiştir. zira yaş kemale ermiş ve beklemenin bir anlamı kalmamıştır. aynı düşünceyi paylaşan anne-baba da uzak akraba ve konu komşu efradından kısmet bulma arayışına girer. buna kısaca osmanlı usulü yonja demekte doğrudur. iş son noktalara yaklaşır ve anne-baba direk oryantal bir havaya girer, oğlum/kızım iyi düşün, bak x teyzenin şöyle bir oğlu/kızı var gel bi gör...muhabbetleri patlak verir.
daha sonra bu konular, bu herifi/kızı benim gözüm tutmadı sosu ile öne sunulur. ama inat etmiş genç özgür iradesi ile evlenir, fakat fitne-fesat bitmez evliliğe müdahele edilir. yıkılan yuvalar, ağlayan çocuklar ve kopmuş aile bağları, at gözlüklü ebeveynlere bonus kalır. tamam ilişkiler de ve evliliklerde ailelerin uyumu da çok önemlidir ama bırakın kendi seçimini kendi yapsın herkes.
evladın , evlatlık sıfatının yanına kocalık sıfatının da eklendiğini ve kendisinin içerikte son derece mahrem bir sıfat olduğunu kabul etmemiş , edememiş ebeveynler topluluğu...
