amca: evladım sizin anneniz babanız yok mu?
delikanlı: ne oldu ki amca?
amca: yavrucum gecenin bu vakti olmuş kaldırıma oturmuş bira içiyorsunuz hâla.
delikanlı: var amca, ama onlar da şu an içiyordur biyerlerde.
amca: peki kızım seninkiler?
kızcağız: var ama ayrı yaşıyorlar. annem kimbilir nerede? babam da şu an metresiyle beraberdir.
amca: ah be çocuklar. peki evladım sen?
diğer delikanlı: benimki de öyle.
amca: nasıl yani?
diğer delikanlı: ha var, ha yok. biz de anlamış değiliz. varlar belki ama biz hissetmiyoruz ne onları ne de sevgilerini.
aksam geç saatlere kadar dışarıda sürterken biri gelir. bak bak şunlara der yanındakilere sora bize dönüp evladım ananız babanız yok mu? der. bizde iyi geceler teyze der.o da sorduğuyla kalır.
başı boş gençlerin uygunsuz durumlarında yetişkin, çoğunlukla yaşlı diyebileceğimiz amcaların teyzelerin evladım sizin ananız babanız yokmu sizi buraya bunun içinmi gönderdiler okumak için mi hiç utanmıyomusunuz? demeleri esnasında vicdanla yüzyüze gelme durumu!
