özellikle 60 yaş üstünün fırsat buldukça kullandığı, benimsediği söz öbeği.
nerde akıllarına yatmayan bir şey görseler annenizi babanızı sorarlar.
bildiğimiz ayardır, ta kendisidir.
estetize edilmiştir ama.
- evladim sizin ananiz babaniz yok mu?
- annem yok benim babam yok benim... amca size baba diyebilir miyim?
- host host ... ulan biz de tam da adamini bulduk paylamak icin ha... yavsak kucuk emraha denk geldi.
mükemmel bir ayar sözcüğüdür. ama dengesiz çocuğun dengesiz cevabıyla karşılaşan kadınlar kaçarak uzaklaşırlar. örnek vermek gerekirse:
-olum senin annen baban yok mu?
*sen olsaydın kesin olmazdı. çünkü seni öldürürdüm.
-olum senin annen baban yok mu?
*sana ne lan
-olum senin annen baban yok mu?
*vardıda babam annemi aldatınca annemde babamı babamın beylik tabancasıyla vurdu. sonrada intihar etti. beni korusanıza teyze. size anne diyebilirmiyim??
-evladım sizin ananız babanız yok mu?
-babam yok benim, anam orospu oldu, bacım evden kaçtı
-pardon evladım adın emrah mı acaba?
-evet teyze
-kaç zarifee kaç, çocuk emrah çıktı
-durun teyzeler kaçmaayıınn
gençlikden otur deyince oturmasını kalk deyince kalkmasını itaatkar ılımlı asilikden uzak duran kendi gençliklerindeki gibi beyfendi ve hanfendi tipler beklentisi olan amca ve teyzelerin emocu kızları punkçıları ben farklıyım imaji için çorabını kafasını geçiren zıbıdı tipleri görünce verdiği doğal tepki.
yaşlanınca kullanmak için can atılan cümlelerden. "bizim zamanımızda..."yı arada sırada kullanıyoruz da bunun için biraz daha beklemek lazım. gençlik bitmiş.
