daha geçen gün, park caddesinde bir mekana girerken;
"evladım bu porche senin mi? maşallah, pek de yakışıklıymışsın" diyen teyze kadar sevimli değildir.
inanmıyorum olamaz yani nur yüzlüydü selpak satan o teyze, " ne gerek vardı evladım bunca dolara, mendil dediğin bi lira güzel evladım, yakışıklı çocuğum" dediğinde göz yaşlarımı silebilmek için bi kaç mendil daha aldım kendisinden.
sonra işi bıraktı heralde, koşarak bir taksi çağırdığı gibi atladı içine. zengin oldum diye bağırıyor muydu? ben mi öyle duydum? bilemedim ama asıl sürprizle, çantayı açınca karşılaşacağı kesindi. * (yuh amk nerden nerye geldi muhabbete bak)
