baş tacıdır. bir de, hizmete uygun ( illaki hizmet edecek diye de bir kaide yok, ama 50 yaşına gelmiş annesinin yanında, ya da 27 yaşına gelmiş kazık abisinin yanında, 17 yaşında kız kardeşten birtakım şeyler beklemek normal olsa gerek ) kız kardeşin yerine, annenin kalkıp da yanınıza kadar meyveyi getirip,
- al oğlum, sana getirdim..! demesi, bir de o ortamdan yaklaşık 6 aydır uzak olmak, iki parça soyulan elmanın bile değerini katbekat arttırmaktadır.
götünü kaldırıp bir elma yıkayıp dişlemeye bile üşenen, meyve tabağı hazırlayıp yemeyi angarya olarak gören evladını düşünen, vücudu biraz vitamin görsün diye uğraşan fedakar annedir.
benim annemdir, aslında tanıdığım herkesin annesidir. eğer ondan uzaktaysanız ve canınız meyve istemişse evde olduğunuzu ve annenizin odanıza meyve soyup getirdiğini hatırlarsınız ve canınız çok acır, özlersiniz özlersiniz ağlarsınız. ya da onu arayıp sesini duyarsınız.
kimi anneler de kizlarini düsünür. final vize haftalari odaya kahve, piskevit, meyve tabagi(malesef atesli degil), cikolata, cips, geceleri nesquick servisi yapar. annedir iste, kiyamaz o kadar calismasina kizinin.*
