ülkedeki ailelerin neredeyse yüzde ellisidir. oran belki daha fazladır. sevmek artık sadece ağızdan çıkan bir kelime olmuş. her gün onlarca belki yüzlerce defa görüyoruz. çocuğunu sokağın ortasında çatır çutur tokatlayan ebeveynler var. çocuk gık dese öfke nöbetleri geçiren anne babalar var. çocuklara iyiyi doğruyu öğretmek yerine sokağa salıp milletin kafasını düzdüren aileler var. çocuğunu seven insanlar bunları yapmazlar kol kanat gererler. açıkçası bizim jenerasyon ile başladı bu durum. devamında ise bugünkü hale kadar geldi dağın tepesinden bırakılan kartopunun aşağıya indikçe büyümesi misali.
