büyük ninemdir. bundan yaklaşık 10 yıl kadar önce de, ''bunun içindekiler insan mı? neden orada duruyorlar'' diye sormuşluğu vardır şahsıma.
bundan belki de 50-100 yıl sonra, biz de torunlarımıza böyle absürt sorular soracak mıyız diye düşünürüm hep.
+ yavrum bizim zamanımızda bilgisayar vardı masa üstünde dururdu, oyalı dantel koyardık üstüne de. sözlüğe girerdik. ne günlerdi.
- bilgisayar mı? yapay zekanın eski adı mı o? cebimde var benim. internete para veriyormuşsunuz bir de galiba ehehe. ne düdüklemişler sizi zamanında ya...
+ sus len eşek sıpası. babasının oğlu işte...
herkesin bunu sağlayabilme ihtimali varken bir çok "ne güzel bir şeydir, dolu işler yapıyordur" vb. tarzda yorumun havada uçuşması da ayrı bir tespittir. bir de bunu o anda bilgisayarda yazı yazarken söylemek var ki...
madem güzel açmayın kardeşim televizyonunuzu bilgisayarınızı.
Özendiğim insandır. Günümüzde evlerde televizyon ve bilgisayar default geldiğinden bir zorunlulukmuş gibi addedilir. Halbuki ne güzel kuşlar böcekler eşliğinde otursak şöminemizin karşısına açsak kitabımızı hayalden hayale maceradan maceraya koşsak... (bkz: ferrarisini satan bilge)
eğer kendini belirli bir felsefeye göre yetiştirmiş, kendini doğaya adamış ve teknoloji kölesi olmamayı seçmiş biri ise, dünya'nın en güzel olayını yapan insandır.
