yaşayan bilir, evin büyük çocuğu olmaktan daha zordur.
büyük çocuk araba kullanmasını öğrenirken kaza yapmıştır, küçüğe araba öğretilmez.
büyük çocuğa motosiklet alınmıştır ve kaza yapmıştır, küçüğe alınmaz.
büyük çocuğa cep telefonu alınınca çok vakit kaybetmiştir, küçüğe alınmaz.
büyük çocuk arkadaş çevresinden dolayı sigaraya başlamıştır, küçüğün her dakikası kontrol edilir.
büyük çocuk arkadaşlarında kalınca eve sarhoş gelmiştir, küçüğe izin verilmez.
ve en zoru;
büyük çocuk üniversiteyi bırakmış, okumamıştır. bütün umutlar küçüğe bağlanır. o sorumluluğu kaldırmak çok zordur. tüm aile ve akrabalar gözünün içine bakar 'aman bari bu okusun' diye. ahh ah.
mutlu bir çocukluk, mutsuz bir yetişkinlik, berbat bir evlilik yaşamaktır. bir de tek erkek ve gelenekçi bir aileye sahip isen. (ben de vardı bundan bi tane. boşadım)
evin her zaman bakkala giden çocuğudur, abisinden veya ablasından dayak yer, daha serbest yetiştirildiği için evin büyük çocuğundan zılgıt yer ama her zaman rahat yaşar. güzeldir evin küçük çocuğu olmak, her zaman büyük kardeşin yerinde olmak istesede...
