yakın arkadaşla playback yaparak video çekmek.
yine yakın arkadaşla dans ederek video çekmek.
ayna karşısında yapılan aptal mimikler.
yine ayna karşısında makyaj ve saç yapılarak miss törkiy bilmem ne güzeli olma çabaları.
ince battaniye ile eteek yapıp battaniyenin yerlerde sürünmesinden zevk almak .
annenin makyaj malzemeleriyle kaşları martı şekline gelecek şekilde birleştirip el ele tutuşmalarını sağlamak .
aynı şekilde göz kalemiyle burun üstüne ben çizip fotoğraf çektirip kendi kendine gülmek .
yalnızken hayaletlere 'korkmuyorum kii' 'ahahahaaa hani nerdesiniz laan' diye bağırmak.
pijamalıyken, baklava dilimli yeşilli pembeli çorapla, topuklu ayakkabı giyip çingene gibi konuşmak ve o halde ortadaki sehpanın etrafında dönmek.
Sürekli eşyaların yerini değiştirmek.
Dokunma çekyatıma ! dokunma koltuğuma ! benki bir küllüğü bile boşaltmamış falanca kişi, çekirdek kabuklarını yere atarım ! ve arkama dönüp bakmam bile...
evin içindeki kimyasal maddeleri (çamaşur suyu vb...) cezvede kaynatarak yeni maddeler elde etmeye çalışmak ve keşif sürecini cep telefonuyla kaydetmek. lütfen evde okulda hiçbir yerde denemeyiniz.
bazen sabırsızlıktan da kaynaklanan bir durumdur. oturduğum yerde duramam mutfağa kadar gider gelirim. sonra tekrar kalkar yatak odasına gider gelir, tüm ev ve odaları böyle dolaşırım.
artık alışkanlık haline getirmişim başkaları varken de yapmaya yelteniyorum koltuktan fişek gibi kalkıp yanımdakini görünce mal gibi kalıyorum. bi de aptal saptal teşhisler koymaya çalışıyo saflar. he diyip geçiyorum.
kardeş tuvaletteyken ışığını kapatmak.
kardeşle karşılık son ses küfürlü tezahürat yapmak(birbirine karşı)
uyuyan kardeşi yastıkla boğar gibi yapıp korkutmak.
tuvalet kapısıyla davul çalmak.
duvar dibine yaslanıp ayakları kafa üstüne kaldırarak duvara dik bir biçimde havaya dikilmek.. bunu manitadan sms beklerken zaman geçsin diye yapıyorum..
yalnızsanız örnekler katsayıyla çoğaltılabilir, ailenizleyseniz öncelikle sabırlı bir anne gerektirir. Nihayetinde bende o var. Anneme sorsam daha bir çok örnek verebilir ama benim en çok hatırladıklarım, yemek sırasında aniden geğirmelerim, tv izlerken birden böğürüp hiçbişey yokken devam etmem, koridorda oldukça sebebsiz 'bunu köpeğimden öğrendim, kendisi aniden koltuktan fırlar koridorda koşar gelirdi.' iki tur atıp geri dönmem, yalnızkene hiç girmiyorum kümülatif olarak artıyor çünkü bu gariplikler. Ne yapayim, hayatı biraz garipleştirmek olaylara farklı açılardan bakmamı sağlıyor..
