evin en jokeri olmaktır. nerede yapılacak bir iş var ilk sizin oraya koşturmanızdır. annenizin misafirliğe giderken sizi götürmesidir. babanın eve gelirken cebinden ilk şekeri size uzatmasıdır. abinizin yaptığı hataları veya güzellikleri söylemek sizin elinizdedir. ablanın kız arkadaşlarına aşık olup onların yanağınızdan mıncırmasıdır.küçük olmak iyidir cefasına katlanırsan.
bazen iyi bir şey bazen de kötü bir şeydir. kötü yanı evin kölesi, iti her şeyi sizsinizdir. kömürlükten eşyaları siz getirirsiniz, ekmeği siz alırsınız, poşetleri siz taşırsınız, sofrayı siz kurarsınız vs vs. en bok işler sizindir yani. avantajları ise bayramlarda daha çok harçlık alırsınız (tabi bu 10 sene önce sona erdi, harçlık falan vermiyor kimse bana artık *), bazı konularda haksız dahi olsanız haklı olarak çıkabilirsiniz gibi şeylerdir.
annemle babam beni çok yanlış yetiştirmişler bence. gerçi onlara göre ben hala yetişmiş değilim. ''bırakın artık yetiştim ben'', ''evet, ordayım az önce yetiştim'' dediysem de inandıramadım. eşek kadar olmam onlara bir şey ifade etmiyor. annem, hala çocukluğumda yaptığım aptallıklardan bahsediyor herkese. geçen bir konuşmasına şahit oldum. zaten ancak şahit oluyorum amına koyim. müdahil oldun mu, sus lan sen bilmezsin diyorlar.
-bizim mustafa da çok salaktı. gerçi hala salak.
-aa öyle demeyin mustafa efendi çocuktur.
- yok canım ya daha yumurta kıramaz.
- bizim oğlan da kıramıyor. erkek çocukları hep öyle.
- bu başka bir çocuk. bir de yetişmiyor.
-nasıl yani.
-yetişteremiyoruz biz bunu. hep küçük kaldı.
- olur mu canım kocaman adam olmuş.
- yok yok canımsın öyle deme.
hemen ordan kaçıp odama gittim. 120 cm uzunluğunda 35 cm genişliğinde yatağıma uzanıp ağladım. ''neden!'' dedim kendime kendime. ''neden ben hala küçük görünüyorum''. sonra annem seslendi tekrar, ''ağlamayı bırak ve 2 ekmek al dedi.'' o sırada ağlamayı bırakıp, annemin neden beni sürekli 2 ekmek almaya yolladığını düşündüm. biz günde 6 ekmek tüketiyoruz ve ben her seferinde 2 ekmek alıyorum. hani o anda misafir olsa ve tek seferde 8 ekmeğe ihtiyacımız olsa, ben gene 4 sefer yapıp her seferinde 2 ekmek alırım. fazlasını taşıyamıyorum. ben hala küçüğüm çünkü. bunlar hep amerikan oyunları. ayrıca, call of duty de amerikan oyunu bence.
herneyse, bak burası da tuhaf. annem beni her ekmek almaya gönderdiğinde aynı diyalog geçiyor aramızda.
-oğlum kalk 2 ekmek al gel.
-neden?
- yemek yiyecez.
-ben alamam.
-tamam oğlum ben alayım.
-offf tamam ya. kaç taneydi?
- 2! (niye soruyorsam artık)
evin en küçük oğlu olmak böyle bir şey işte. insanı üzüyor. neyse annem uyandı. uyuyor numarası yapayım da 2 ekmek almaya göndermesin !
