Benimdir. Bir de ablam var. Ben ondan hep daha akıllı ve usluydum. Ablam biraz daha cesur ve kuralları aşmayı severdi. Onu kontrol altına almaları biraz sancılı bir süreç oldu. Ben ise onun yanlışlarını gözlemledim ve yapmadım. monoton bir ergenlik geçirdim. Ama hep yaşıtlarımdan olgundum bu yüzden de yalnızdım. Sonra ablam evlendi evin tek çocuğu ben kaldım. Annem işe başladı bende fena bir refah yükselmesi oldu.
Ama hiç şımarık yetişmedim. ilgi görmeyi ve göstermeyi seven biri hiç olmadım. Bazen annemi öpüyor ve sarılıyorum gözleri doluyor. Sevildiğini hissettiğini söylüyor. Ablam tam tersidir cana yakın öpmeyi, insanın gönlünü hoş tutmayı, iltifat etmeyi sever. Yapı gereği hiç öyle olmadım. Annem çok fedakar kadın ne istediysem hep almayı kabul etti. Ama ben kabul ettiklerini gereksiz pahalı veya ihtiyacımın olmadığı düşündüğümden reddettim.
Öyle çok korunan pamuklar içinde de büyütülmedim. Bir aralar o kontrolü ele almaya çalıştırlar. Oturdum, konuştum bildiğimi okudum şimdi ne onlar bana karışıyor ne ben onlara.
benim içinde bulunduğum durum. ablam ve abimden sonra gelen çocuk yani en küçük çocuk benimdir. her zaman bakkala siz gidersiniz. evde nedeni bilinmeyen bir şey olduğunda tüm suç size atılır en zoru budur. hele birde kızsanız anneniz babanız ve varsa abiniz üzerinize çok düşer. eve geç kaldığınızda telefon susmak bilmez. böyle birşeydir işte.
Hep olumsuz düşünüyorsunuz. Bence artıları daha çok. Ağbi abla olamıyoruz ama ağbilerimiz ablalarımız var. Hayat tecrübelerinden yararlanabiliriz mesela. Yada anne babamız hep arkamızdadırlar. Bir istediğimiz iki olmaz. Bi kardeşim olsun isterdim ama düşünürsek oğlum olduğunda bu açık kapanır. Ama hep evin en küçüğüyüm.
anne baba için büyüyemezsin.
ekmek almaya sen gidersin. bir yere bir şey mi gidecek sen götürürsün.
işin garibi evleneceğim dersin yaşın daha küçük derler ama senin arkadaşlarının çocukları bile vardır.
10 yıl kadar tecrübe etme imkanı yaşadığım hadisedir.
artıları:
anne, babanız artık anne, babalıkta biraz da olsa tecrübe sahibi olmuşlardır.
daha fazla ilgi görürsünüz.
abinize/ablanıza oranla bi iki yaş daha ağlayabilme lüksünüz olur( bişey isterken, bişeye kızdığınızda, istemediğiniz bir şeyi yapmak zorunda olduğunuzda).
derslerinize yardımcı olacak birileri vardır her zaman etrafınızda. bişeyler öğrenebilecek daha çok merci vardır evde.
bir abiniz varsa dayak yediğinizde sizi kurtaracak birisi var demektir.
eksileri:
küçükken hiç yeni bişeyiniz olmaz. abinizin, ablanızın eskilerini giyer, eski oyuncaklarıyla oynar, eski kitaplarını okursunuz.
anne, babanız artık anne,babalıkta biraz da olsa tecrübe sahibi olmuşlardır. ( anne okula gitmiycem bugün dediğinizde kullanacağınız bahaneler daha önceden kullanılmıştır, istediğiniz bir şey daha önce istenmiş ve kötü yönleri öğrenilmiştir vs.)
bi abiniz varsa küçük anlaşmazlıklarınızda dayak yemeniz olasıdır.
bi ablanız varsa (hepsi aynı mı oluyo bilmiyorum ama) bir deneksinizdir artık. (ayrıca arada ondan da dayak yemeniz olası)
ve ekmek tabiki. isterseniz uykuda olun isterseniz saklanın. o ekmek için siz uyandırılacaksınız, o ekmek için evde isminiz yankılanacak. istediğiniz kadar kaçabilirsiniz ama saklanamazsınız o ekmek için o bakkala siz gideceksiniz.
bu listeler uzar gider lakin en küçük olmak iyidir. abimle çok samimi değiliz ama. bi kere ilkokulda benden 1 sene büyük 2 çocuktan dayak yerken abim arkadaşlarıyla gelip kurtarmıştı. o gururu, o mutluluğu yaşamak için bile değer o yediğiniz bütün dayaklara günde 3 kere gittiğiniz bakkala, giydiğiniz yamalı pijamalara.
10 yaşındayken kardeşim oldu. en küçüklüğün tadını aldıktan sonra abiliği de yaşadım. hayat bana güzel lan sözlük.
iki arada bir derede aniden büyümektir. ama bu durum ev ahalisi tarafından bir türlü kabullenilmez, her doğumgünü kutlamasında, ne yani büyüdün mü artık sen?? gibi tepkilere maruz kalınır. sen küçüksün, sen sonradan geldin de sık duyulan cümleler arasındadır. sanıldığının aksine şımartılma durumu söz konusu değildir.
ilk çocukta her ne kadar okuyup araştırmış da olsa tecrübesiz olan anne son çocukta anneliğinin zirvesinde olacağından diğer kardeşlere göre yetiştirilme açısından en şanslı çocuk olmaktır.
emekliye ayrılacak eşek kıvamına gelsen bile anne sana çocuk muamelesi yapar ya işte o koyar adama. ama anne sonuçta kolay sineye çekilip affa uğrar. ama anlayın be artık evin küçükleri de yaşlanıyor aybalalar.
evin küçüğü olacağına iti olmak daha yeğdir.zira her işe evin küçüğü koşturup tüm suçlar yine bu ufaklık üstünde toplanır.herşeyin sorumlusudur.
(bkz: koştursun efendim)
