- annem: yarın izinli misin?
- ben: evet, ama burcuyla buluşacağım.
- annem: başlatma şimdi burcuna, temizlik yapacağız, belim ağrıyor, yardım et bana sonra nereye gidiyorsan git.
- ben: söz verdim kıza ya erkende.....(cinnet geçiren anne)
- sana temizlik yapılacak dedimmm. Beni delirtme, seni bu eve sokmammm, git nerede kalıyorsan kallll, temizlik bitsin sonra hangi cehenneme gidiyorsan gittttt.
-ben: koltuğun köşesine sinmiş, bön bön bakıyorum.
- anne terliklerimi gördünmü?
+ ne biliyim ben senin terliklerin nerde. bıktım sizin eşyalarınızı toplamaktan.
- tamam anne kızma!
+ tamam deme bana! beynini deşerim
- sanada bir şey söylenmiyo ya!
+ bak hala konuşuyo! allah belanı versin cemil! seni doğurduğum güne lanet olsun.
önceleri anne sendromu diye adlandırmıştım bunu, ve tam da olayı özetlediğini düşünmüştüm, temizlikden önce evden çıkıp bu krizi çözüyordum. Fakat aynı duyguyu, uzun süre temizlik, bulaşık vb.. aktiviteler yapmadğımda ev arkadaşlarımda hatta hafta da 1 2 gece evde kalan kız arkadaşımda da gördüm. ürktüm birden hemen evden dışarı attım kendimi, dışarda ne kadar saçma olduğu geldi aklıma , ev benim lan size ne oluyo, ben dağınık durmasını istiyorum, ortalık temizlenince kendimi rahat hissetmiyorum hem, ayrıca dağınıkllıkda benim düzenim . ve karar verdim. ev temizlerken gergin olanlar temizlemesin. hatta eve girmesin. yada gerilmesin, en azından beni germesin be abi !!!...
