misafir olarak geldikleri evi ellerinden geldikçe yakıp yıkan, karıştıran, kurcalayan, kıran, dağıtan, misafir olduklarının ve kendilerine bir şey denilemeyecek olduğunun fena halde farkında olan çocuklardır. kendi kardeşiniz olsa belki bir şekilde kızar, kulağını çeker, ya da uyarırsınız ama turklerin misafirperverlik anlayisinda yoktur öyle misafir çocuğuna laf etmek. el mahkum katlanacaksınızdır o çocuğa gidene kadar. dua edilsin ki sizin odanıza girmesin.
annelerinden gizli, başka odaya cocuğu sıkıştırıp yaptığı bütün dağınıklıkları düzeltmelerini sağlayacak şekilde gözler açıldığında yola gelen çocuklardır. (bkz: ben bişey demiyorum beden dilim bunu diyor)sonra çocuk annesinin dizinin dibinden ayrılmaz.uzaktan uzaktan kesişirsiniz çocukla. **
el bele konulup,"bana bak ben cadıyım küçük çocukları yiyorum" denildiğinde acilen yola gelen çocuklardır veya bunlar işe yaramazsa çizgi film açıp televizyonun karşısına çocukları dizmek yeterli olacaktır.
babam tarafından eğitilmesi gereken çocuklardır..Gelin yaramazlık yapan cocuklarınızı babama verin..3 gün içinde bir çocuk nasıl çok büyük bir değişim yaşar hep beraber görelim...
hani toplasalar birşey değil. ama sanki görevleriymiş gibi dağıtırlar sonrada toplmadan giderler. anne babasında da biraz gurur yoktur bari siz toplayın çocuğunuzun bıraktığı *yi.
terbiyesiz çocuklardır. muhtemelen anneleri olacak karılar bütün gün o kapı senin, bu kapı benim göt gezdirmekten çocuklarına öğretmemişlerdir misafirliği gidilen bir evde nasıl durulması gerektiğini. ama yine de bu durumlarını yüzlerine vurup eziklemeyin. herkes bizim gibi konaklarda büyüyemiyor ki.
bir de bunun yeni evlenenlerin evine getirilen tipi vardır.
aslında faydaları da yok değil. evlenmeden önce eve herşeyi bir şekilde başkaları yerleştiriyor ve kafalarına göre yerleştiriyorlar. sonra aradığını bulamıyorsun. çocuk gelip masa sandalye çekmece bırakmadığı için "aa bu burdaymış" diyorsun çoğu şeye.
