yatarken giyilen, zamanında çok beğenilerek alınmış, o ağzı burnu yamulmuş, delik deşik tshirt. dolapta bu tshirtler biriktiğinde, işte ancak o zaman o ev senin olur.
Evi ev yapan bölümlerden en önemlisi ama en az kullanılanı salondur. Salondaki en önemli eşyalar ise koltuk takımıdır. Misafirlerin ağırlanacağı zaman kullanılan bu oda, normal zamanda sadece annem ve hayaletlerin girebildiği yerdir. Başkasına asla izin verilmez.
Krem rengi. Taşındığım her evi krem rengi mobilyalar ile doldurdum. Sanki başka renk seçince ev benim evim olmayacakmış gibi hissediyorum. Ait hissedemem gibi geliyor. Hatta arkadaşın arabasının koltukları krem, mutlu oluyorum, gerçekten arabaya binmiş gibi hissediyorum, daha güvenli geliyor. Niye böyle bir sapıklığım var bilmiyorum.
Evi ev yapan ailedir diyemiyorum. Evde bir erkek düşünüyorum, evlenmişiz Allah korusun. Annesi geliyor sürekli. Eğitim hayatı boyunca oğlunu bi kez ziyarete gitmemiş kadın sürekli yatılı misafirimiz. Babası geliyor tabii. Kız kardeşi bizimle. Onun çocukları oturuyor koltuklarımın üzerinde. işiyor biri. Kedimden korktukları için odaya kapatmam isteniyor. Akrabaları geliyor. Türkiye'de aile denilen şey bu. Ailenin mahremiyeti yok. Aileye saygı yok.
Haliyle benim için evi ev yapan sadece mobilyalar ve rengi. Bi de yere kadar kalın perdeler böyle. Açık renk sık dokunmuş halılar. Küçük bir köpek. Kediler. Mis.
l salon, kitaplık ve masa'dır. Mümkünse meşe olsun. L salon da beraber ama ayrı, içiçe ama münferit. Bir dönem l salonlu evde oturdum, evliliği güzel kılan bir yapı olduğundan mesudiyet oranım arttı. Kitaplık sözcük ummanı olup kitapsız ev çorak cehaletli çöldür.
fotoğraf çerçeveleri.
salon bitkileri.tercihen benjamin ,yuka,patos .
mutfak penceresi önü sukulentler .(sukulent:kaktüsgillerden minik bitkiler)
bir de yemek kokusu.
