henüz keşfettiğim piyanist. dağın başında ağzında sigara ile bir performansı var, daha birkaç gün sapık gibi art arda dinleyeceğim sanırım. mahrum kalın diye link vermiyorum. ben aşık oldum ona.
tüm imkansızlık içinde sana sesleniyorum.
müziğim bir an kadar yakın sana şuan. mutluluğun perçem perçem yayılmışken yüzüne, bana bak. seni tanıdıkça mutlu olmamı engelleme. sonra yine bir melodi takılsın kulağına.. valse olsun ismi. o piyano tuşeleri her çalındığında, ona dokunan parmaklar her varoluşunda, duygumu tat.
evgeny diye yazılır, yevgeniy diye okunur. sadece vals isimli eseri üzerinden aşmış müzisyen, deha gibi abartılı ifadeler kullanmak ne kadar hatalı bir yaklaşımsa, "adamı ruslar bile bilmiyor" gibi küçültücü ifadeler kullanmak da o kadar hatalıdır. evet, rusya'da bile popüler olmadığı doğrudur, ama kendi halinde başarılı bir müzisyendir. onu başarılı saymamdaki ölçüt de albüm satış sayısı veya popülarite değil, bir avuç insan dahi olsa, bazılarının ruhundaki boşluğu, eksikliği müziğiyle doldurabilmesidir. son zamanlarda çok da zayıflamıştır..
tek kelime ile mükemmel bir müzisyendir. abartmıyorum, çaldığı her parçayı onlarca belki yüzlerce defa dinlemişliğim vardır. hayal kurmayı seven ben onun parçalarıyla dalıp gidiyorum. hele vals tek kelime ile muhteşemdir. klibine, ağzındaki cigarasına kurban.
"bütün otoritelerden" şahane, muhteşem, sanatçı, pok püsür şeklinde uç noktada olumlu yorumlar alan piyanist. youtubeda videosu var, birçoğu müzikten çok piyano çalarken ağzından düşmeyen sigarasına mest olmuş. otorite dediklerim bunlar yani, hayatında müzik dinlememiş, cahil sürüsü. o kadar matah olsa bu kadar gerzek herif göklere çıkarmazdı. biri de diyor ki, bunu bilmeyene entel denmiyormuş. bu kadar cahilliği hangi okulda öğreniyorsunuz acaba.
kesfettiğimde , tutuşu çirkin sigarasıyla bile etkileyebilen. Enstrümanları konuşturan. çalarken de kendinden geçen zayıf aslında hoş, klasik, minimalist müzikler yapan rus sanatçı.
benim gibi bir eski toprağın ihtiyaç duyduğu ve arzu ettiği müzik tadını sonuna kadar verebilen parmakları lezzetli bir piyanist.
yazılarımı yazarken sadece onu dinliyorum, onu hissediyorum beni en derin, unutmaya yüz tutmuş anılarımın içine hapsediyor.
çarşamba gecesi garaj istanbul'da verdiği konserle bir kez daha kalbimde taht kuran müzisyen.
öncelikle mekan daha doğrusu ses sistemi berbattı*. öyle ki piyanonun ve kemanların sesinin duyulmadığı zamanlar oldu. ses teknisyeni olmadığı için(!) sorunları evgeny halletmeye çalıştı. buna rağmen inanılmaz derecede sempatikti. pek iyi olmayan ingilizcesiyle* ön sıradaki seyircilerle** muhabbet etti. "istanbul' a bi daha gelecek misin?" sorusuna evgeny cevap vermeden "başka bi mekana gel burada bi daha sahne alma." diye bağıran abi bana göre gecenin diğer yıldızıydı.
ayrıca bildiğin yakışıklı bi adam* piyanonun yanı sıra gitar ve davuldaki yeteneklerini de sergiledi. yoğun istek üzerine vals'i iki defa çaldı ancak ne yazık ki sigarası yoktu. konserin sonunda sovyet marşı' nı çalması hoş bi sürpriz oldu.
sonuç olarak aksaklıklara rağmen konser çok güzeldi. evgeny ve saz arkadaşları* müthişti. other child room ve vals'i canlı dinlemenin keyfi şahaneydi.
