schwarzchild yarıçapı olarak da bilinir. ışık hızı ile ilerleyen parçacıklar için yarıçap <= 1.4x(10^-27)xkütle 'dir. kütle kg cinsinden alınır*.
örnek olması b'abından;
3 güneş kütlesine sahip bir kara deliğin olay ufku 2.78 km'dir. schwarzchild yarıçapı, cismin hızının karesi ile ters orantılıdır. eğer cisim, ışık hızının onda biri hızla ilerliyorsa bu sayıyı 100 ile çarpmak gerekir yani 278 km. yok yüzde biri ise 10000 ile çarpmak gerekir yani 27800 km.
buradan çıkan sonuç, bir kara deliğin yakınına yaklaşıyorsanız, kaçış hızı için gazı köklemeniz gerektiğidir.
cehennem... cehennem sadece bir kelime. anlatmaya yetmez
--spoiler--
dir. uzayda kaybolan gemi konulu bilmem kaçıncı film olsa da, konu itibariyle orjinaldir ama senaryo biraz hafif kalmıştır. genelde hoplatma kabiliyeti vardır, korkuttuğu söylenemez.
--spoiler--
uzaydaki karadeliklerden biri keşfedilmiştir ve bir gemi oraya gönderilmiştir. daha sonra gemiyle bağlantı kesilmiş ve bir başka gemi neler olup bittiğini anlamak üzere ilk geminin olduğu yere gönderilmiştir. gittiklerinde gemi artık hayalet gemiye dönmüş durumdadır ve personelden hiç bir iz yoktur. olaylar birbirini takip eder vs, derken geminin personelinin son haline ilişkin ait video kayıtlarını bulurlar. işte buradaki görüntüler insanı bir anda şabalak gibi ekran karşısında bırakmıştır. zira personel o an için bilinmeyen bir sebepten delirmiş durumdadır ve çığlıklar içerisinde gerek birbirlerini gerekse kendilerini parçalamaktadırlar. kolunu yiyen mi dersin, gözlerini çıkaran mı dersin, başkalarının karnını deşen mi dersin? o sahne unutulması gerekendir gece uyuyabilmek ama bir türlü unutulamayandır.
--spoiler--
97 yılında sinemada izlemiştim. öyle başarılı bir gterilim-bilimkurguydu ki, film boyunca ellerim sinema koltuğuna sımsıkı yapışıktı. işte bi gerilimin insana yaşatması gereken duygu bu demiştik sinema çıkışı. dün tam 13 sene sonra filmi yeniden izledim... film 13 yıl sonra bile sonuna kadar gererek izlettirdi kendini. yesinler gerilim, korku diye vizyona girmiş o bi sürü filmi. alayı bi event horizon edemez...
insanı tedirgin edecek kadar geren (müzikleri de bu konuda etkili) ve konusu uzayda geçen bir gerilim filmidir. (bkz: kara delik) işin içine girdiği için korkunç olay beklentisi film boyunca ayakta kalır.
tonla klişe barındırması (gerçi eski olduğu için bu eleştiri biraz zayıflayabiliyor) ve içeriğindeki birkaç plot hole'a rağmen, sci-fi ve korku türlerini karıştıran en iyi yapımlardan biri.
Korku filminden anladığım şey işte bu filmin konusu ve benzeri konular. Çok iyi kotarılamamış olsa da konu olarak gerçek anlamda korkunç olan birkaç filmden biridir bana göre.
Bu filmi sevenlere tavsiyem "love, death & robots"un "beyond the aquila rift" bölümünü izlemeleridir.
