ne olmuş kardeşim? eve gidip efendi efendi işersin olur biter. evden çıkmışsın ve toplu taşıma araçlarından birine binmişsin artık geri dönme şansın yok, daha 2 durak geçmeden lanet olası çiş torbadan çıkmış ve kendini dışarı atmak için var gücüyle saldırıyor, allahın sopası yok ya tam o sırada bağırsaklardan gelen bi gurultu eşliğinde b.k da malum organdan çıkmak için taarruza geçmiş, bir iki sessiz osuruk atıp kendini temize çıkartmak için ' off ne pis insanlar var, şu camı açarmısınız? ' çırpınışlarından sonra tam b.ku erteledim diye sevinirken çiş tekrardan saldırıya geçiyor, o 20 dk'lık otobüs yolculuğu tam anlamıyla azap yoluna dönüşüyor, yol uzuyor ömür kısalıyor, ömür kısalıyor yol uzuyor, ömründen ömür gidiyor. onun için şükredeceksin kardeşim haline, aha köşeyi dönünce evin git efendi efendi işe.
sanki sidik kesesi eve geç kaldığımı anlayıp benim eve koştura koştura gitmeme sebebiyet veren bir güç oluşturur.eve girersin hemen tuvalete,dışardan bir ana sesi yükselir 'çişin gelmese geleceğin yoktu.'
lisedeyken okuldan çıkıp eve doğru yürürken çok sık yaşadığım iğrenç durumdur. sık yaşadığım için son dersten önceki teneffüs tuvalete gidip kendimi sağlıklı bir yolculuk için güvenceye almak isterdim. fakat tuvalette gelmeyen çiş, okul ev arası her gün teptiğim yolda birden dışarı çıkmak için müthiş bir istek gösterir. ve yarım saatlik yolu dil yarım metre dışarda bir şekilde koşarsın. kapıya geldiğinde o lanet ayakkabıların bağı bir türlü açılmaz; telaştan, panikten, sancıdan kanter içinde kalırsın ve nihayet isyan ederek ayakkabılarla tuvalete koşarsın. tuvaletten çıktığında suratında anlamsız bir tebessüm mevcuttur. kısacası, rezil bir durumdur.
psikolojik bir durumdur. hedefe yaklaştıkça baskı artar mesela onca yol gelmişsinizdir eve varmışsınızdır ancak babanız apartman kapısının anahtarını bulamaz siz kıvranıyorsunuzdur artık son gücünüzle sıkmaya başlarsınız. kapıyı açtığında koşsanız da ev kapısına geldiğinizde her şey bitmiştir.**
aynısının büyük abdest için de geçerli olduğu durumdur. nedendir bilinmez, yolda giderken akla gelir. sora her adımda dozu artar, artar, artar. eve geldiğinizde topun ağzında bir bomba gibidir. tuvalete girdiğinizde, daha oturmadan top patlar.
(bkz: unutulamayan anlar.)
sebebini anlayamadıgım olaydır
bütün yol sorunsuz bir sekilde tutulan cis eve yaklastıkca bir bastırır bir zorlar mesane patlayacak gibi olur
ardından adımlar hızlandırılır, kapının önüne gelindiginde soguk terler akmaya baslamıstır kapı acılır ** tuvalete kosulur ve ardından inanılmaz rahatlama anı yasanır
