25 yaşına gelmeme rağmen asla kolaylaşmayan durum. Tüm sevdiklerini geride bırakıp kimsesiz kaldığın bir şehre ekmeğin için gitmek. Otobüsün 25 dakika rötarlı kalkmasına rağmen oturduğun koltuğun camının önünde annenin seni ağlaya ağlaya beklemesi. Ta ki otobüs kalkıncaya kadar. Önceki gördüğümden daha yaşlılardı, bir sonrakinde daha da yaşlanacaklar. Arkadaşlar desen gözden ırak olan gönülden de ırak hesabı gittikçe daha da kopuyoruz birbirimizden. Yine sadece 3 kuruş para için yapayalnız ve mutsuz bir hayata döküntü bir otobüs ile yolculuk.
