ay sonlarında cüzdanının ağlamaya başladığı zamanların habercisidir. böyle zamanlarda cepteki son parayla abur cubur alınır, televizyon kumandası ile düzeyli bir ilişki yaşanır. Evde internet bağlantısı varsa sözlüğe entry girme rekoru kırılır.
(bkz: paran yoksa ne rahat)
telefona bakıp ben aramayacağım bakalım onlar beni arayacak mı diye düşünüp aha bak aramadılar beni unuttular, kimse beni sevmiyor, ben de onları rahatsız etmeyeceğim bundan sonra diyerek, kimsenin yüzünü görmek istememe, kendinden sıkılma durumu.
alem, kelebek, şebek, kürek gibi dergilerde sevgilisiyle güneşlenirken üstsüz resimleri çıkan kadın şarkıcı aktivitesidir. üç gün evde oturur üstsüz, sonra yine güneşlenmeye çıkar.
sakatlanıp yürüyememekten dolayı mecburen yaptığın eylemdir kimi zaman. can sıkıcıdır. çektiğin acı mı koyar yoksa şu güzel havada evde olmak mı çözebilmiş değilim.
hayata olan heyecanını kaybetmiş, şehir merkezine uzak düşmüş, endişeyle boğuşan bir insanın seçimidir. dışarıda insanlar havadan sudan muhabbet edip kahkahalar atar, aşkla birbirlerinin elini tutar. zaman zaman pencereden onları seyreder insan, insanlarla iç içe olduğu, dinleyip dinlediği günlere özlem duyar. ama artık, bir zamanlar keyifli sohbetler ettiği insanlar, güneşin hiç batmadığı şehirler uzaktadır ve insanların yüzlerinin yorgun olduğu, donuk bir şehirdedir. hayat devam etmektedir, onu sürgüne terk ederek. umutla ayakta kalır, bir gün şehir merkezlerinin solmayan ışıklarının ortasında olacağı umuduyla günlerini geçirir.
evine kapanır, kitapları, yumuşak seslerin dillendirdiği şarkılar, onu seven ailesiyle bir aradadır. hayatın onunla alay ettiği uzaklıklardan kaçarak, uzun uykularla devam eder yaşamaya. bir gün hayallerinin onu tutup götüreceğine inanarak.
son 4 aydır içinde bulunuğum hal. çoğu arkadaşımın istanbuldan ayrilması ya da kıta değiştirmesi sebebi ile iyiden iyiye sakin bi çevreye sahip olmama nedeni ve başımdan geçen enteresan mevzular sebebi ile isabetli bi karar olacağı kanısından dolayı gerçekleştirdim bunu ama sanırım sıkılıyo insan bi süre sonra.
işsizlik, motivasyon eksikliği,yalnızlık sonucu yaşanan doğal durumdur. nihayet depresyon getirecektir. evden dışarı çıkıp da ne yapacaksın? diyen insanın tercihidir.
aşağıdaki diyalog günlerce eve kapanıp world of warcraft oynayayan çocukla, onun babası arasında geçmektedir.
baba:oğlum yeter artık lan bi çık dışarı futbol falan oyna.
çocuk:dur baba ya tam da dungeon'dayım çıkamam şimdi.
baba:salaklaştın iyice haaaa!!!
çocuk:ybsg baba ya...
insanı hayattan soğutan, dışarıya çıkma korkusu oluşturan, kimi zaman güzel, kimi zaman da bezdiren durumdur. Hayata karşı isteksizlik yapar ve tek dostun uyku ya da bilgisayarındır.
