koltuk kirletilmistir, top oynarken vazo kırılmıstır, okulda kavga edilmistir, yan komsunun balkonuna 28.defa top kacmıstır ve eve donuleceginde verilmesi gereken bir hesap vardır.
bazı kızlar yaşar bunu. birlikte olduğum kızlara hiç yaşatmadım ama biliyorlar eve gidince başına gelecekleri. ondan mıdır bilmem eve gidelim diye tutturmaları.
özellikle çocukluk zamanlarında anneye karşı ya da babanın sevmediği herhangi bir duruma yönelik işlenilen bir suç dolayısıyla hissedilen ömür törpüsü stresli bir sorunsaldır.
işin içinde anneniz yoksa bi şekilde anneye gereken acitasyon uygulanarak babayı yumuşatması sağlanabilir. lakin suç anneye karşı işlenmiş ise ve anne de akşam babanız geldiğinde sizi şikayet edeceğini söylemişse dönülmez bir yola girdiğinizi anlarsınız.
türlü türlü fikirler beyin loblarınızda tepişir. babaya karşı verilecek ilk cevap düşünülür, çünkü ilk cevap son cevabın olabilir.
yeminle sırf bu yüzden bir gün komşumun evinde yatmıştım, babam annemi yolladı beni almaya, komşu hanım teyze vermedi allahtan. hala çok severim onu, belki de bu yüzden.
babam bugüne kadar elini kaldırmadı bana, pardon kaldırdı ama hiç vurmadı. o korkuyu yaşatırdı ama.
belki de vurmadığı için bu kadar sevildi, ve sadece elini kaldırdığı için bu kadar saygı duyuldu. baba işte...
