mahallede ki teyzelerin geleneksel bilmem ne günü için evin salonunu işgal ettiklerine delalettir.
hele de yorgun argın gelirseniz, o manzarayla karşılaşmak o "gün"leri bulan insanlara lanet ettirir. ortaokulda yada ilkokulda sıkça yaşadığımız onlarca travmadan sonra böyle yetişen nesilden bir şeyler beklemek saçma olur.
içeri girmeme sebebidir. ayakkabılar hiç çıkarılmadan ve kimseye görülmeden tekrar dışarı çıkılır. biraz ilerledikten sonra da anne aranıp, "ben bu akşam gelemeyeceğim, arkadaşlara gidiyorum" denilerek mahalle kahvesinin yolu tutulur.
len şimdi nasıl soruşacam o kadar misafirle??
içeriside koca karı doludur şimdi...
görüşmeden odama da geçemem. soruşmasam ayıp olur.
kapıdan şöyle bir "merhaba hoşgeldiniz" desem ayıp olur mu acaba?
"lan bizim çocuklar ne haltlar karıştırıyor bana haber vermeden" şeklinde düşünmeye sebebiyet verip heyecanlandıracak olaydır. terlikle kim gelir lan bizim eve...
