uslu durmadıkları zaman şaplağı hak eden canavarlardır. herşeyi yapıp dur diyince durmazlar vurunca da ağlayıp annelerinin arkalarına girerler hiç bişi olmamış gibi işte o zaman allah bize sabir vermeli.
kabusumdur. ayrıca bilinç altımda da yer etmiştir. sırf ağlıyor diye şımarık çocuklardan birtanesi, en sevdiğim tren dedem tarafından verilmiştir kendisine. ben de o trenin arkasından çok ağlamışımdır; ama bunu kimse görmemiştir. o gün bugün şımarık bütün insanlardan nefret ederim.
ağzının üzerine çarpılası, huysuz ,herşeyi isteyen ,anlamsız bir biçimde annemin yaptığı yemeklere ilgi gösterip iltifat ederek anemin sempatisini kazanan;piçlerdir.
sümüklü veletler! patlatmaya içim elvermiyor ama sert bakıp sert konuşunca pusup annelerine koşuyorlar. annem ayıp diyor ama, o çocukları pencereden atmadığıma şükrettiğinden ses çıkarmıyor.
tarafımca köşeye kıstırılan ve tehdit edilen gruptur.
bu grup üyelerinin kimisi hiç tınlamaz taki dayağı yiyene dek, kimisi ise söylediklerimde gerçek payı oabileceğini düşünerek önlemini almıştır sus pus olarak. bunlara gerekeni yapacaksın yoksa onlar sana yaparlar.
evde çığlık ata ata koşturup toz çıkarırlar,salonda kek-pasta,kolayı yiyip içip yağlı elleriyle mousea klavyeye dokunan itici şımarık bi kaşık suda boğulası yaratıklardır.
