sahte gülücükler ile başlayan muhabbet çocukların sanki o gün için programlanmışçasına deliliklerini giderek arttırması ile birlikte yerini asılan suratlara ve sıklıan parmaklara hatta ısırılan dudaklara bırakılır . dur durak bilmeyen bu yaratıklar
en sonunda pes etmenize ve çocuklara ufaktan ufaktan sinirlenmenize hatta çocukların reaksiyonlarına bağlı olarak giderek zıvanadan çıkmanıza sebebiyet verir .
orayı burayı karıştırmak,
odalarda koşuşturmak, evi dağıtmak, götü yırtarcasına bağırmak ve,
duvarlara resim defteri muamelesi yapmak gibi,
dövemeyeceğinizinden emin, bilgisayarınızın ya da size ait herhangi eşyalarınızın amına koyan mikemmel, mütiş * yeteneklere sahip çocuklardır.
iteceksin böylesini koltuktan tepe üstü, aa düştü süsü vereceksin.
küçüklerse başa beladırlar, ödev yapıyorsunuzdur getirirler yanınıza o da yanında sessiz sessiz resim yapsın abisi falandı filandı çocuğu atıp kaçarlar çocuk kağıdı değil defterinizi boyar isyan edersiniz onlar misafirdir terbiyesizlik olur yapılmaz öyle der sonra bi de anne babanız.
tüm suçlamaları sonuna dek hak eden, ciddi bir şiddet uygulanmadıkça durulmayan yaşam formlarıdır.
gelin şimdi çocukluğuma inelim:
bundan yaklaşık 10-15 yıl önce. şimdi hatırlamadığım bir komşumuz benimle yaşıt olan çocuğuyla bizim evde misafirdir. çocuk evde kendi halinde fink atmakta, ben de peşinden mal gibi koşturmaktayımdır. bir ara eline geçirdiği bir çay kaşığını katalitik sobasının hava üfleme deliğinden içeri atmayı başarmış ve benim yoğun tepkime maruz kalmıştır.
işte geçen seneye kadar o bir tarafına çay kaşığı sokulmuş katalitik sobasıyla ısınmaktaydım, bu kış doğal gaza geçince biraz sinirim yatıştı.
