beklentileri yüksek seyreden bünyenin hiçbir şey için çaba harcamadığını gösterir. sen sabahtan akşama kadar uyuyup gün ışığını bile görmeden götünü yaya yaya yatacaksın. sonra yok efendim "neden benim kapım çalınmıyor? neden ben çok şanssızım?" biri bu insanlara artık kapı çalındığında elinde atari kasetiyle gelen babaların olmayacağını, olamayacağını anlatsın istiyorum.
(bkz: ama o işler öyle olmuyo işte)
uzaktan söylendiği kadar kolay bir şey değil sosyalleşmek. çıkıp dışarı yoldan geçen birini durdurup da: meraba, benim adım bilmem ne, hadi tanışalım, mı diyelim, ne yapalım? bunun her şey gibi bir yolu yordamı yok ki.
