dışarı çıktım da noldu diyen insandır . ev ortamını sever . belki oyun oynar belki film seyreder bunları yaparken bir şeyler yer içer mutludur halinden.
evin sıcaklığını, samimiyetini dışarıda bulamayan insandır. eve olan aşkı çoğu zaman tembellikten değildir ama bu onun için bir bahanedir.
ev cidden harika bi buluş valla kimden çıktıysa allah razı olsun. bi mekan düşünün; hem otel, hem lokanta, hem internet kafe, hem sinema salonu, hem arkadaşlarınızla dışarıdaki mekanlardan çok daha rahat zaman geçirebileceğiniz kafe. üstelik bunların hepsini yünlü çorabınızın içine sıkıştırılmış pijamanızla yapabilirsiniz.
Mecbur kalmasam kesinlikle çıkmam. Mecbur kalmamak için alışverişimi haftalık yaparım. Evimde bol miktarda kitap ve dvd(evet eski kafalıyım) var. Dışarıdaki insanlara laf anlatmaktansa bir kediyle hayatı paylaşmak daha kolay. En azından çoğu insandan daha uyumlu. Yemeğimi evde yapıyorum. iş dışında evden çıkmıyorum. Sadece bazen doğaya ihtiyaç duyuyorum. O zaman da doğru köye. Orada da az insan var. Yani bence iyidir yani!
insanlar nasıl bir hale gelmiş ki dışarıya çıkıp sosyalleşirsek birileri kalbimizi kırar diye düşünüyorlar. Harbiden ben de başkalarının yüzünü görmeye, sahte muhabbetlere girmeye dayanamaz oldum artık. O kadar incindim ki kabuğuma çekilmek mutlu ediyor.
Üniversitede akşama kadar gezip para harcamak, ortam yapmak güzel gelirken belli bir yaştan sonra Kendi yağında kavrulup gitmek daha mantıklı geliyor. insanlardan yoruluyorsun biliyor musun o yüzden.
asosyal insandır.
evde oturdugum zaman televizyonu açmam sadece bilgisayarı açarım.gece yatınca da o açtığım süre kadar ağrı çekerim.mutlaka 1 saate olsa dışarı atmam gerek kendimi.
