Çıkmak için bir sebep olmamasıdır. Bencil, çıkarcı, ağzından çıkanı kulağı duymayan, sen kelimelerini söylerken kırılır mı acaba diye düşünürken, insanların senin kalbini param parça ettiği insanlarla konuşmak istemeyen, insan beyanıdır.
Sınırlarımı zorluyorum. Ders çalışmak için kendimi zorluyorum daha sıcaklar olucak o an ne bok yicem diye kendimi frenliyorum iyi de yapıyorum günden güne hedefe bir adım daha yaklaşıyorum bu da beni güçlendiriyor heveslendiriyor.
çıkmak için neden olmamasıdır. yemek eve gelebiliyor. arkadaş eve gelebiliyor olmadı telefondan konuşuyorsun, oturup günde 1 sezon bitirme fikri hiç fena değil, niye çıkalım?