insanın kendini rahat hissetmesidir. itiraf ediyorum annem ve kardeşlerim bir yere gitti ve sabah uyanıp kahvaltımı da yaptım. şu an evdeyim. çırılçıplak olmaktan ziyade boxer atlet 2 lisi ile takılmayı seviyorum. lan pc başına oturuyorsun boxer yoksa yakışıyor toto, sandalyeye. o da zor.
karşı apartman penceresinde, sürekli etrafı, evleri, komşuları gözetleyen, habıl teleskobu tipli bir teyze varsa ilginçliği daha da artan aktivite. insan kendi evinde çıplak dolaşır, giyinik dolaşır kime ne? bakma amına koyim benim evimin içine. swh
bu nü çalışmayı elde soğuk bir içecekle tamamlamak bu atraksiyona artı katar.
evvela bütün camlar evde bir ceryan akımı oluşturacak şekilde açılır, tabi hain komşu gözlerini engelleyerek.
sonra da güzel bir müzik eşliğinde sallanan sandalyeye oturulur ve bu anın keyfi çıkartılmaya başlanır.
arada buzgibi içkinizi göğsünüze, götünüze ve özellikle de taşaklarınıza değdirerek hafif ürpertiler yaşamanız tavsiye edilir.
kendinize şükela şakalar yapmayıda unutmayın.
(bkz: buzlu badem)
özgürlüğü hissetmektir ama bi yere kadar. bi sabah kalktım sabah dediğimde bir iki arası bi şey.ev arkadaşlarım memleketlerinde. evde kimsecikler yok. 145 m2 ev. ohh miss. dedim bi duş alayım. iç sesim bornoz giymeme gerek olmadığını söyledi. * aldım elime bornozu çıktım odamdan yaldır yaldır gidiyorum banyoya. ama böyle bi rahatlık böyle bi güzellik yok. neyse girdim banyoya. astım bornozumu. bi baktım baş havlumu unutmuşum. alıp geleyim hemen diye banyodan çıktım. tabi anadan üryan. banyodan odama giden o uzun holün tam ortasında dış kapıdan bi anahtar sesi geldi. elim ayağım birbirine dolaştı. 10 tane kedi arasında kalmış fare gibi oldum.mal bi gülümseme belerdi yüzümde. karar veremedim odama mı gitsem banyoya mı. ben mehteran takımı gibi bi iler bi geri giderken attım kendimi odama.sonra verdim gülmeyi ama sesim titreye titreye gülüyorum. eğer ev arkadaşıma o şekilde holün ortasında yakalansaydım napardım bilmiyorum. travmaların en büyüğü olurdu benim için. çocukluğuma değil yedi ceddime inmeniz gerekirdi.
kimselerin olmadığı zamanlarda kendi kendime yaptığım bi nevi terapi. sererim aga dal daşak, ohh.. hatta bazen koşar, sallandırırım. eğer uzun süre kimse gelmeyecekse önceden planlarım, 2 biramı alır açar müziği evde şizofrenik ortam yaparım. evet herkes kadar bende sorunluyum. ne var?
