araknofobiden muzdarip bünyelerin yapmakta çekince görmeyecekleri davranış biçimi. yakın bir tarihte olay örgüsü şu şekilde cereyan etmiştir: örümceklerden deli gibi korkan kahramanımız, * banyo yapmak üzere duşakabinin kapısını açmış ve her zaman yaptığı gibi köşe bucaklara göz gezdirmekte iken iç köşe tarafta tanımlanamayan duran nesne * ile göz göze gelmiştir. işkillenmeye dünden razı bünye, nesneye fazla yaklaşamamakla beraber merak duygusunun da verdiği dürtüyle, "yok olm, o senin kendi saçın, kör müsün, mal mısın" türü kişisel gelişim kitaplarından öğrendiği taktiklerle kendine moral vermeye çalışmaktadır. öte yandan nesnenin hiç hareket etmemesi de "lan?" tepkisini doğurmuştur bile. Bunun üzerine kahramanımız banyoyu erteleme kararı alır emin olana kadar. ertesi gün eve geldiğinde helecanla banyoya baktığında nesnenin hiç hareket etmediği görülür ve "yaşasın, örümcek değilmiş olm" nidaları yankılanır fayanslarda. bir sonraki gün de artık kokmaya başlandığından mütevellit tekrar banyoya yolculuk yapılır. tam herşey yolunda derken o da nedir? o nesne iki gündür kımıldamadığı yerinden kımıldamıştır. korkulan başa gelmiştir ve intiharın eşiğine yaklaşılmıştır. korku, öfke ve heyecan fırtınalarına sürüklenen kahramanımız, eline aldığı duşla oraya buraya su tutup yaratığın çıkmasını beklemekte, bir yandan da beklememektedir. tam umudu kesmişken bir köşeden, insanlık için küçük, bünye için büyük bir örümcek fırlayıvermiştir. Refleksle bağıran * bünye, ani bir kararla komşunun kapısını çalmakta beis görmemiştir. ve kahraman komşunun cengaverce savaşması neticesinde sekiz bacaklı, eşek cennetini boylamıştır. Mutlu sondur. *
