Sevgili. Aynı evde yaşamasına olmuyor ki. Çok komik bir şeye gülüyorsun, acaba aynı zeka seviyesinde miyiz diye dönüp bakıyorsun yan tarafa. Ama o yok. Sevincin, hüznün, gözyaşın, yediğin lokma hepsi boğazına diziliyor. Hiç bir şey tam değil onsuz. En çok onun eksikliğini hissediyorum evde, okulda, sokakta... Dolduramaz boşluğunu ne ana, ne gardaş. Bu en güzel, bu en sıcak duygudur arkadaş.
evde olmadığında ya da tükendiğinde insanı üzen şeylerdir. yokluğu yüreğinizin ortasına oturuverir. yo yo anne ya da sevgili değil alenen tuvalet kağıdıdır. sıçmayan insan var mıdır? yoktur bu durumda tuvalet kağıdı olmazsa evinizdeki eksikliğini derinden hissetmez misiniz? **
