sürekli yer değiştirip deli gibi, kalabalık taklidi yapmak işe yarayabilir. siz yine de bana pek güvenmeyin. delü gibi koşturuyom evin içinde. telef oldum ama hala tırsıyom.
saçlarınızı at kuyruğu yapın. yürürken savrulması yakınınızdan bir gölgenin geçtiğini düşündürtebilir ve odaları teker teker aramak zorunda kalabilirsiniz. aradağınızı bulma ihtimali kalbinizi deli gibi çarptırırken hem de. *
banyo yapmayın. bir insan kötülüklere bu kadar müsait olmaz yani. savunmasız ve çıplaksın. hele bir de her banyo yapışta amerikan sapığı akla geliyorsa..
bagıra bagıra bosluga "yiyosa cık lan karsıma kapişalım" diyerek kendinize bir gaz verin zaten o gaz size sabaha kadar yeter.
(bkz: gazla calisan insan modeli)
arkanızda sürekli gezen adamı unutmaya çalışın, depremle yaşamaya alışın, dolabın içinde yaşayan öcü çıktığında korkma ben dostum deyin ki kafası karışsın, mobilyalardan gelen sesler için genleşmedir yalanını kendinize hatırlatın, gök gürlerse kulaklıklarınızı takın ki hem eve giren hırsızlar da rahatça konuşabilsin. kendinizi yaşayacaklarınızın kucağına bırakın ve unutmayın ki su yolunu bulur.. bunlar hep kader kısmet.
