iyi tarafı; rahat rahat tuvalete gidilir.
kötü tarafı; gece tam sessizlik anında ve uyumaya hazırlanırken evdeki eşyaların aniden genleşerek "çat, çıt" diye sesleriyle içimizin ürpermesine neden olur.
Bir kedi, uzun bir süre size yeterli arkadaşlığı sağlayacaktır. Zaten bir süre sonra onunla normal insan gibi konuşmaya başlıyorsunuz, hatta espri yaptığınızda gülmesini bile bekliyorsunuz.* işte o zaman biraz sosyalleşme zamanı gelmiş demektir.
her açıdan rahatlıktır.
kendi düzenini kurma özgürlüğün vardır, istediğin zaman istediğini yapma özgürlüğün vardır... aileleriyle yaşan arkadaşlarının kıskandığı kişi olursun. bence her açıdan iyi bir şeydir.
bu duruma alışıldıktan sonra başkasına tahammül edememe durumu ortaya çıkar.
eve girer girmez evde ses olsun diye televizyonu açarsınız.
kapıdan girer girmez laptop'ın açma tuşuna basarsınız müzik için.
yemek yaparsınız; ama hep küçük tencerede.
temizlik yaparsınız 2 hafta kirlenmez ev.
salonu toplarsınız taa ki bir arkadaşınız gelip dağıtıncaya kadar düzenli tertipli durur.
evde bir de sizden başka yaşayan tek canlı akvaryumda ki balığınızdır, gün geçtikçe onunla dertleşmeye başlarsınız.
e pek bulaşık/çamaşır çıkmaz tek kişi olunca, rahattır.
