Hemen hemen herkesin başına gelmiş olan hadisedir.gelmediyse bile elbet bir gün gelecektir.Gelmezse de o zaman şanslısınız ne diyelim.
neyse konumuza gelelim evde yalnızsınız sessizce oturup kitap okuyorsunuz birden kapı çalar.birden üstünüzde bir panik ve korku belirir.kim acaba diyerekten kapıya doğru gidersiniz.ihtimaller öncelikle optimistik olur.herhalde annem babamdır ya da aile üyesidir,komşudur falan filan.sonra o ihtimaller negatifleşmeye başlar.şimdi diyeceksiniz ki bu kadar ihtimali kapıya kadar nasıl düşünür bir insan.düşünce hızı ışık hızından bile hızlıdır(bunu bir fizik hocası söylemişti ama doğruluğu tartışılır).
bir de kapıyı açarsın bir bakarsın biri gelmiştir ve anket doldur musunuz sorusu ekranınıza gelekecektir.direk yok teşekkürler deyip kapatın kapıyı ısrar ederse de çekin emaneti ama sıkmayın yoksa kendinizi en yakın ceza evinde bulursunuz.
bkz başlık ile alakalıdır. bu yüzden entry silinmesin. şöyle izah edeyin. kapıyı çalan eyvah necdettir ve kapı açıldığı gibi, yukarıdaki replik söylenir.
ergenliğimde böyle bi fantezim vardı (kapı çalsa şöyle at gibi bi hatun gelse felan fişman) ama yıllarca gelen giden olmadı lan onu bunu bırakın ben evde yanlızken kapı bile çalmadı mk.
böyle bi ergenlik geçirdim ben, çok zor günlerdi çook.
Beklediğim biri yoksa asla kapıya bakmam. Arkadaşlarım gelmeden herzaman haber verir, bu durumda her zil calisinda kapıya yonelmenin lüzumu yok. Evde yokum...
