Kimi zaman güzel kimi zaman sıkıcı olan durumdur. Her şeyden tapusu sizde olan evde oturuyorsanız benim gibi çok rahat olursunuz. Eve kız arkadaşlarınız gelir komşular ses çıkaramaz ev sahibisindir biraz da piskopat bir yaşam tarzın varsa kimse sana ağzını açamaz. Bütün çapkın arkadaşların en iyi arkadaşındır nedeni evin var olması. Bu arkadaşlar sen istemesende sana ortam yaratırlar bugün sana yarın bana hesabı. Ev git gide öğrenci evine benzemeye başlar. Özellikle baskıcı bir aileden sonra kendini gökyüzünde süzülen martılardan bile özgür hissedersin. Eve istediğin gibi kullanırsın ev ya da otel gibi üstelik ücrette ödemezsin. Çorapların niye orada diye söyleyen olmaz. Yalnızca her güzel şeyin mutlaka bir kötü tarafı da çıkar elbet. Yemek yapanınız ve bana göre en önemlisi ütü yapanınız yoktur. Her şeyi kendiniz halledersiniz. çoğu kişi eve kız atarken cinselliği düşünür. benim derdim önce yıkanmış gömlekleri ütülemesidir. Evde yalnız kalmak en çok ramazan ayında koyar bana. o kadar komşunuz vardır her zaman müslümanlıktan bahsederler. ancak onbir ayın sultanı zamanında kapınız bir kere çalınmamış bir tas çorba getireniniz olmadan bitmiştir. Bu durumda kendinizi genç olduğunuz ve eliniz ayağınız tuttuğu için şanslı hissederseniz ve tek kalan yaşlıları daha iyi anlarsınız.
garip bir durumdur.eger açsanız canınız yemek yemek istemez,dinlediginiz müzik keyif vermez v.s sıkıntıdan patlamanıza neden olabilir.tabi bazen tam tersi yanlız kalmak istersiniz de bir türlü olmaz, sakin bir ortamda kafa dinlemek gerekir, ya da oturup bir kitaba odaklanıp okumak gerekiyordur, sessizliğe ihtiyacnız vardır.işte sessizliğe ya da yanlız kalmak istemeye ihtiyacınız olmadıgı bir gün de yanlız kalmak tuhaf bir duygu oluyor.anlatılmaz yaşanır.*
iki gün sonra ev arkadısımın evine gitmesiyle başıma gelicekolan, gecen senede yaşadıgım, işten geldikten sonra insanı can sıkıntısından patlama noktasına getiren yalnızlık çeşidi.
tüm geceyi playstation oynayarak, bir film serisi bitirerek, bitmeyen msn muhabbetlerinden birine girişerek geçirmek gibi alternatiflerden sonra balkona çıkıp kuşlar çılgınca öterken gün doğuşunu izlemek.ardından dolabın kıyı köşe bir yerindeki mısır gevreği ile kahvaltıyı geçiştirip öğleye doğru cips atıştırmak ve evin içinde dolaştığımız sürece son ses müzik dinlemek.
arkadaşları eve çağırmak, türk kahvesi içmek.
kendin pişir kendin ye tarzı kısa film çekmeyi denemek.
kişinin uyumadan önce karyolaların altına, dolapların içine, evde saklanılabilecek her yere bakmasına sebebiyet verebilecek eylem. evde tek başına olduğunu bilmesine rağmen kişioğlu bastıramadığı bir içgüdüyle, ki bu biraz da psikopatiktir, evde yalnız olmadığına inanır, koridorda yürürken arkasına bakar arada sırada, ses duyduğunda irkilir. gereksiz gürültü çıkarır, televizyonun sesini açar, odaların ışıklarını gereksizce açabilir. böyle bir psikoloji içindedir.
herkesin ne kadar hayal ettiği birşey de olsa ilk zamanlarda size çok tatlı gelsede aslında bir süre sonra baygınlık getirir evin temizliği, yemek, bulaşık, çamaşır vb. ile uğraşmak cabasıdır... hele evinize gelen insan sayısı da azalmaya başlamışsa.(yalnız yaşadığım için biliyorum)
insanı en kendine döndüren durumdur. duvarlara bakar. "fotoğrafını nereye assam" kararsızlığının çivi izlerinden tutunda eğlenceli bir geceden kalan şarap izlerine kadar her çentik yiten bir aşkı hatırlatır ona. evet insanı en kendine döndüren durumdur. bu yüzden de yalnız insanlar en özde olan insanlardır.
kücükken insani korkutan ama ilk ergenlik yillariyla beraber hormonlari tavana vuran ergen bünyelerin adeta müptelasi oldugu eylem *.daha sonraki yillarda ise artik bayar yalnizliga donustugu andan itibaren ise aci vermeye bile baslar.
bir uçağın kontrolünü ele almış gibi tüm ev sizin kontrolünüzdedir. ohh, karışan yok, bağıran yok, dırdır yok... sıkıldın mı da çağır bir iki arkadaşını tamamdır. aileden uzaklaşmak her zaman iyi gelir. hem "idare" ve "çekip çevirme" potansiyeliniz ortaya çıkmış olur hem de ailenin kıymeti anlaşılır. her açıdan faydalı!
