son 12 senedir evde yalnız olduğum için, bana çok yabancı olmayan durumdur. ha insan bazen evde başkasının ayak seslerini de duymak istiyor ama sadece bazen.
1 yıldır evde yalnız kalıyorum, mutluyum. Sakin bir hayatım var evimde. Rahatım, karışan yok. Gürültü yok. Insanlara beklentim yok. Huzurluyum. Canım neyi nasıl isterse tam olarak öyle yapabilmek gibi muazzam bir imkana sahibim. Çok nadir ve çok az şeye korkum var zaten. Kendi başıma idare ediyorum her şeyi.
Arada sırada ufak depresyonlar yaşıyorum ama dert değil, olur böyle şeyler. Yalnızken o bile daha güzel istediğim kadar içip yatağıma zıplayıp uyuyorum.
Hayat çok güzel.
