bütün canlılar böyle yapıyor.
yani sürekli eğlenmek, muhabbet etmek, ilgi çekmeye çalışmak gibi şeyler aslında anormal. normal olan evde sakin sakin oturmaktır.
eskiden tv falan da yoktu ve evde oturup susmak gayet normaldi.
son zamanlarda beynimize nerden işlediyse illa gezicez, eğlenicez.
eski türk filmlerine bakın. ana, baba, çocuklar aynı odada oturur ve ufak tefek şeylerle ilgilenirler ya da susarlar. gayette mutlulardır.
sanıldığı gibi topluma adapte olamamış ve asosyal insanlar değillerdir. sadece kendi kendine yetebilen ve kendisinden sıkılmayan insanlardır.
ve yine sanıldığı gibi bu vakit geçirme bilgisayar ve internet ortamında olmuyor illa ki. zaman geçirecek bir sürü aktivite var ki zaten çalıştığımız için geriye öyle devasa bir boş zaman da kalmıyor ne yazık ki.
mesela ben asosyal bir insan değilim, gezmeyi, insanlarla bir şeyler yapmayı severim. ama sosyalleşme şeklim genelde arkadaşlarımın beni bir şeyler yapmak için çağırmasıyla olur. kabul eder giderim, fakat biri bir planla gelmediği sürece kendim dışarıda plan yapmam, evde vakit geçirmeyi yeğlerim. bu durum yaşın da ilerlemesiyle ortaya çıktı biraz da aslında.
saatlerce kitap okurum,sandalyede, koltukta, yatakta, satırların altını çize çize, beğendiğim cümleleri tekrar ede ede...
puzzle yapmayı severim üç beş parçayı bir araya getirmek için saatlerce uğraşırım.
sevdiğim diziyi açar izlerim.
ayrıca bunları yaparken yanımda biri olsun istemem.
Evin huzuruna varmış adamlardır. Dışarda dandik 3ü bi aradayı 10 liraya içmez, story atmak için gelen tiplerin olduğu mekânlara girmez, alır kahvesini kitabını evinde okur prim kasmayı sevmeyen insandır.
Evde vakitgeöirebilmek bir kültür meselesidir aslında. kendiniz eğlendirecek geliştirecek ve zevk aldığınız hobilerinizi yapabilecek şartları ve imkanı sağlamanız önemlidir.
