Şu günlerde şaşırarak, hayretler içerisinde şahit olduğumuz şımarıklıktır.
Sen göt gezdireceksin diye, ana baba katili olabilirsin. Senin yüzünden başka bir insan ölebilir.
Evde dur denilen 14 gün, kır kıçını otur.
Evde durma ihtimali olmayan, çalışmak zorunda olan binlerce insan senin yerinde olmak isterken, normalde sokağa çıkalım dendiğinde "of havamda değilim" diyen sen, yapma denileni inadına mı yapıyorsun?
Bu kadar bencilliği anlamak zor.
Allah aşkına akıl mantık dahilinde düşünün.
Kendinize yapacak bir sürü şey bulabilirsiniz: Yazın, çizin, okuyun, dizi ya da film izleyin. Evde yarım kalan işlerinizi yapın. Söküğünüzü Dikin, dolaplarınızı düzenleyin...
20 senedir çalışıyorum. Eve uyumaya girdiğim zamanlar oldu. Evde kalmaya zerre alışkın olmayan ben bile bir sürü şey yapabiliyorum evde.
Bu bir seferberliktir, Tercih değil.
Edit: insan bugünlerde rutininin ne kadar değerli olduğunu anlıyor...
Ne güzel Di mi?
Bir de arkadaşım, sen rahatsız oluyorsan, ben de senin tercih edeceğin uzunlukta yazarım, ok.
Bir de şu var. Normal zamanlarda bu insanlar "off evde olup bütün gün yatmak istiyorum" gibi, "keşke pijamalarımı giyip hiç evden çıkmadan netflix ve hamburgerle yaşasam" gibi, "insanlardan nefret ediyorum keşke kendimi eve kapatabilsem" gibi şekillerde ağlıyorlar.
Ne var ki bu istediklerini alınca bu sefer tersi yönde sızlanmalar başlıyor. E hani önceden o izolasyon sevdanız? bir karara varın. Ya da bizim eve. Konum atarım.
Şımarıklık mı? Neye sataşacağınızı şaşırdınız. Evde durmaktan sıkılmak gayet normal, hele de zorunluluk yüzünden kalmak çok bunaltıcı. Ne desin adam oh evde akşama kadar oturuyorum günlerdir ama çok eğleniyorum çünkü şımarık değilim mi desin. Uzun uzun da yazmış. Tamam sıkılmayız sen kızıyorsan.
Çok yoğun bi çalışma tempom var, özellikle de tam bu aylar bütün hazırlığımı yapıp üretim sezonuna girdiğim zamanlar
Buna rağmen ben bu yasaklara uyuyosam herkes uymak zorunda, kapa götünü otur evinde, belki de onlarca kişinin ölümünden sen sorumlu olacaksı.
Bugün bi delilik yaptım çöpü atayım hem biraz hava almış olurum dedim. Zaten 3 gündür dışarı çıkmıyordum. Aşağı indim hava güzeldi. Canım sigara içmek istedi bi sigara çıkarıp yaktım. iki üç fırt çektim çekmedim sokağa çok yaşlı hasta tipli haymatlos biri girdi. Acelece bi fırt daha çekip sigarayı fırlattım. Merdivenlerden koşarak eve girdim. Hemen üstümü çıkarıp makinaya attım. Duşa girdim. Her tarafımı 2 kere keseledim. Duştan ıstakoz renginde çıktım. Kendime limonlu çay yapim dedim. Sonra çayı siktirettim limon demledim. Pharmaton multivitamin tablet, solgar b12 bi de supradyn c efervesan tablet içtim. Bi daha ciddi bişey olmadan çıkarsam picim amk!
Benim anlamadığım niye bu kadar zorlaştırılıyor? Tamam psikolojik olarak çökmüş ve sürecin bitişi hakkında bilgimiz olmadığı için bunalıyor olabiliriz . Ama çok abartılıyor . Bugün evde olalı 10 gün oldu. Bir şekilde zaman geçiyor . Sevdiklerimi korumak için evde oturmalıyım diyorum. Zor durumda olanları düşünüyorum ve rahatlıyorum. Bugün hapiste olsam ne yapardım bile dedim. Evde durmaktan başka çare yok . Zevkimize göre döşediğimiz sevdiğimiz şeylerden oluşan evimizde zaman geçirmek mi ? Yoksa virüs yüzünden sevdiklerini son kez görememek belki de bile bile onları öldürmek mi?
Onu diyenin amk ben. Ulan internet var, oyun var, ev temizligi var, televizyon var. Oyalanacak bir suru sey var. Ya sokakta yasamak zorunda olan bir cocuk bir genc bir yasli olsaydin ne bok yiyecektin. Yine dua et boyle bir dunyada basini sokabilecegin, sığınabilecegin bir evin, bir çatın var.
Artık tüm imkanlar var evde insan birçok şeyle meşgul olabilir. Ev hanımı teyzelerimiz nasıl bir ömür evde geçiriyorsa bizim de birkaç haftayı geçirmememiz için bir sebep yok
Şımarıklık sayılabilir mi emin olmadığım sorundur. içeride kimseyle diyalog kurmadan zaman geçirmek, hareketsiz kalmak psikolojik rahatsızlıklara gebedir. Herkesin bu süreçten yıpranarak sonuçlanması kesin ancak en az zararla çıkmaya bakacağız.
Bıktırdınız gerçekten, hepimiz için zor ama kimseye bulaştırmamak adına kendimizi korumak bir zorunluluk.
Algınız mı kapalı, görmüyor musunuz dünyadaki korkunç tabloyu, birazcık sorumluluk al #evindekal.
Evde kalabildiğiniz, böyle bir lüksünüz olduğu için şanslı olduğunuzun farkında değilsiniz muhtemelen. insanların büyük bir kısmı evde kalıp kendini, ailesini, evladını korumak istediği halde para kazanma zorunluluğundan sokağa çıkmak, işe gitmek zorunda. Siz evde “sıkılmaya” devam edin.
Güldürür. Zaten hepsi birer seyyahtı, hepsi birer hippiydi, hepsi otostopla dünya turundaydı, hepsi Maldivler ve italya arasında yolculuk eden adeta birer şeyma subaşı'ydı da, şimdi evde oturunca oflayıp pufluyorlar. Hepsi istasyonlarda, havaalanlarında, otogarlarda ve yollarda ömür geçirdikleri için evde kalmak onlara azap gibidir...
Yahu dingiller sizin zaten tek sosyal aktiviteniz Cafede bir bardak çayla akşama kadar boş boş oturup beleş wifiyi sömürmek. Cidden ne tür faaliyetleriniz vardı da evde bunalıyorsunuz şimdi? *
Ben sıkılıyorum. Bu sebeple zincirle dövmek isterseniz çok hoşuma gider. O kadar canım sıkılıyor ki değişiklik olur dayak yemek. Bir arkadaş canı sıkılınca kız kardeşine kendini dövdürüyordu, deli sanıyordum, değilmiş, sahiden canı sıkılıyormuş.
Ev kedisiyim. Evi çok seviyorum ama evi sevme sebebim istediğim zaman sokağa çıkma şansımın olmasıymış. Kendimi bir mağazaya atıp 4 saati orada harcamayı, 3 saat yürüyüş yapmayı, yürüyüş sırasında ayakkabı gördüğüm her dükkanın camını yalamayı, arkadaşlarımla deniz kenarında ucuz içki içmeyi, hatta 500t aracılığı ile cinnet geçirmeyi bile özledim. Ne kadar değerliymiş aslında tüm bunlar.
Haliyle haklı şımarıklık olarak görüyorum ben bunu.
Önceden gezmeyi severdim, arkadaşlarımla dışarı çıkmayı. Şimdi hastalık bitse, çıkasım gelmez. Evde otura otura alıştım çünkü. Ben sıkılmıyorum. Yapacak şey çok. Hayat eve sığıyor. Çok şükür bugünlerimize.
şımarıklık değil. ben özgür ruhlu gezmeyi seven biriyim. gezmek dediysem avm , cafe değil. zaten normalde de kitap okuyup, resim, şiir vb yazı yazan hobilerim olan biriyim. kısıtlanmak ve kapalı yerlerde uzun süre duramam.
ama mecbur ne kadar sıkılsamda zor olsada kurallara uyuyorum. vebal diye birşey var. kimse kimseyi madur etmek hakkına sahip değil. sağlık çalışanları bu kadar emek verip fedakarlık ederken. acil ihtiyaçlar hariç hiçbirşey almıyorum, alışveriş yapmıyorum. hatta kargo ile gelecek birşey bile almıyorum. maddi zararada uğradım. arabanın aküsü bitmiş garajda yatıyor. ama yapacak birşey yok.
bence asıl şımarıklar yasağa uymayanlar, keyfi ihtiyaçlar için dışarı çıkanlar. ölümden korkmam diye video çekip paylaşanlar. sosyal mesafeye uymayanlar.
