eskiden anne yapardi dedigim muthis olay. salca, sucuk, kasar olurdu fazla bir sey degil. fakat dunyanin en guzel pizzasiydi o, hayatin en guzel anlari gibi. belki pizza onemli degildi bilemiyorum.
tepsiyi yağlıyoruz. tercihen zeytinyağı. hamurumuzu koyuyoruz içine. uygun bir pozisyon alıp hamuru şamarlıyoruz. hamuru tepsiye yerleştirmek gerçekten biraz zahmetli. hamur incecik olacak. yani bi tık fazlası humurun delinmesi şeklinde hamuru iyice tepsiye yerleştiriyoruz. fazla gelen hamuru alıyoruz. ama dikkat edin köşeler birazcık kalın olsun çünkü hamur kendini çekince malzemeler köşelerden dökülmesin.
domates sosumuzu hamurun yer yerine sürüyoruz. üstüne malzemeleri koyuyoruz. peynir kenarda bekliyor.
veriyoruz fırına. 15 dakika civar pişecek. bakarak da anlarsınız zaten. hamur hafif kızarmaya başlayınca önceden rendelenmiş peyniri pizzanın üstüne dağıtıyoruz ve tekrar fırına veriyoruz. 1-2 dakika peynir eriyince çıkarıyoruz.
benim yaptığımda pizza dilimini elinize aldığında boynunu eğmiyor. dimdik duruyor ve diş attığınızda o çıtırlığı hissediyorsunuz.
annemi özlememe sebep olan başlık. gözlerim doldu şu an. o ince hamuru açıp üstüne mozerallaya benziyor işte olum dediği garip kaşar peynirli pizzasını özledim.
