annenin arkadaşları ya da akrabaları eve geldiğinde odasından çıkmayan ama beklentileri büyük olan çekingen çocuktur. kaygısal bir ruh halindedir. acaba kurabiyede gelecek midir yoksa börek es mi geçilecektir. ona meyve suyu kalacak mıdır şeklinde içsel çatışmalarla odasında tırnaklarını kemiren içe kapanık çocuktur.
oynadigi oyunun basindan kalkmak istemeyen, gelen dedikoducu teyzeleri takmayan, burnu da pisen sigara boreginin kokusunu alabilecek kadar gelismis cocuktur.*
gayet mantıklı bir davranış içinde bulunan çocuktur. sadece çocuklarda yoktur bu tutum aslında.
otuz yaşına merdiven dayamış biri olarak eğer annemin evindeysem ve evde misafir varsa annemden tabak beklerim hala.
o tabak er ya da geç gelir zaten. ara ara odam yoklanarak çayım bitmiş mi bakılır bile.
sıçmaya bile gidemeyen çocuktur. şimdi kapıyı açıpta tuvalete girerken misafirlerden biriyle pişti olurum diye yusuf yusuf kasılır. annesine seslenmeye bile korkar ki içeriden "aaaa senin oğlan evde mi" tepkileri gelmesin diye. *
