90ların ortası yada sonlarıydı galiba. içimde hiç fitne, fesat olmadan oturmuş evde karı bekliyordum. O zamanlar deli gibi karın yağması beklenirdi. Hatta gece uyumadan önce dışarı bakılırdı acaba yarına kar yağar mı? diye. Sabah Çekyat yatağımdan kalkar kalkmaz açtım perdeyi ve dışarı baktım. Ortalık bembeyaz nasıl sevindim. Sevincimden öleceğim lan! Neyse elimi yüzümü yıkadıktan sonra kahvaltı yapmaya indim. Yok ev dublex olduğundan değil, yemekler yer sofrasında yenildiği için yere çöktüm desem daha doğru olur. Halen deli gibi severek yediğim tahinli pekmezi bi yandan yerken bir yandan da karşımda açık televizyonu izliyordum. istanbul felç, istanbula inme indi, ortalık fenaaaa, okullar tatil, bazı devlet daireleri de tatile girdi ulan dedim, sinek osursa istanbulda tatil oluyor bizim burda bi cacık olduğu yok. Neyse önlüğümü kaptığım gibi anneme eyvallah diyerek çarptım kapıyı düştüm okul yoluna. (annemin önlüğümün yakasını düğmelemesini saymazsak). Okula giderken karın üzerinde ayaklarımla traktör tekeri izi yaptım. Sonra döndüm yaptığım şahesere şöyle bir baktım. Lan şimdi arkamdan gelen şaşırır burda traktörün ne işi var? Diye Neyse okula gidince de karın üzerine elimle kedi patisi yaparım düşüncesi vardı aklımda
ilk teneffüs zilinin ardından yarışa girmiş tazılar gibi bahçeye bütün okul akmaya başladı. Evet bu bir yarıştı. ilk çıkan kara kavuşur bir kartopu yapar ve önüne gelen ilk çocuğa fırlatırdı. Ben ortalarda çıkardım. Sınıfımızda gözlüklü bi hatun vardı adını hatırlamıyorum şu anda. O zamanlar seviyoruz tabi. En azından o hafta onu seviyordum. Baktım bu da dışarda kartopu oynuyor. Ayağımının dibinden elime aldığım bi tutam kartopunu topladım ve yavaşça kıza doğru yaklaştım. Aramızda on metre falan mesafe vardı. Tam elimi kaldırdım atacakken arkamdan hödüğün biri kızın adını söyledi. Kız bana doğru dönmesiyle ağzının üstüne zıbammm diye benim kartopunu yedi! Aha dedim. Sıçtık! Kız yere yığıldı bi yandan yüzünü tutuyor bir yandan ağlıyor, bir yandan da kanka bildiklerim öküz gibi anırıyor örtmeeniiimm örtmeeniiiiimmmm diye. Lan dedim bok vardı sabaha kadar karı bekledin.
Bu sabahta yataktan jilet gibi kazınıp alarmın 8 sefer 5er dakika arayla çalmasının ardından öffleyerek kalktım. Elimi yüzümü yıkadım. Perdeyi araladım bi baktım kar var. hasstir bunun ayazı yarına fena çıkar diyerek üzerimi değiştirdim ve yola koyuldum. Bu sefer kahvaltı yoktu. Önümde açık televizyonda bangır bangır tatil ilan eden spikerde yoktu. Kravatımı da kendim taktım. Önlüğüm olmadığı için ceketimi alıp kapıyı çarpıp işe gittim. Ofisin penceresinden dışarı baktım ne kartopu oynayanlar vardı ne de koşanlar. Facebooku açtım her yerde kar ve kar sevincini profilinde yaşayan insanlar
