Bunu yaşayan bir tek kadınlar değil. Önce o konuda bir anlaşalım. Ciddi ciddi "ya evlenemezsem " korkusu yaşayan adamlar gördü bu gözler. Sonra o adamlar, sırf bu korkudan gidip ilk fırsatta evlendiler. Birçok yazar kadınlar üzerinden genelleme yapmış; ama yanlış olmuş. Toplumsal dayatma mevzu ise es gecilemeyecek kadar önemli. Bunu ancak kadın olanlar anlar. Tabi bekar kadinlar... Belirli bir yaşa geldikten sonra, çevreniz işbirliği yapmış gibi evlenmenizi dört gözle bekliyor. Her fırsatta "yok mu bir değişiklik?"gibi sorularla durum yoklaması yapılıyor . itina ile parmaklarınız kontrol ediliyor. Ve ardından gelen " sana üzülüyorum" bakışı...
Evlenmemiş kadın ya da erkek eksik ve acınası bir varlik gibi görülüyor. Sanki evlense kendini gerçekleştirmiş sayılacak. Sizi bilmem ama benim çevrem böyle. Evlenirken karşısındaki insanın tipinden başka bir şeye bakmamış kişiler, bana evlilik konusunda ahkam kesiyor adeta danışmanlık yapıyorlar.
Benim açımdan evlilik çok değerli bir kurum. "Ben bu adamla/kadınla bir ömür yasarım." diyebilecegi kişiyi bulmadan evlenmemeli insan. Evde kalma kaygısı,yalnızlık ve boşluk duygularıyla verilen sağlıksız kararlar evliliği ya kangrene çeviriyor ya da boşanmaya götürüyor. O yüzden kalbinizin atmadığı, mantığınizin evet demediği insanlarla evlenmeyin. Siz de evleneceğiniz kişi de evlilik kurumu da hiçe sayılmayacak kadar çok değerli.
2 tip kız vardır;
1. Doğustan gelin doğan kızlar. Bütün flörtleriyle evlilik hayali kurar doğmayan çocuklarının beraberliklerinin ilk ayından isimlerini belirlerler ilişkileri çok ciddidir fakat dikiş tutturamaz 2. ayı göremen ayrılırlar. 2. ayı gördükleri kişiylede evlenirler.
2. Evde kalan kızlar. Kendileri hariç herkes önemser bu durumu ne zaman evleniyosun sorusuna cevap vermeye tenezzül bile etmez nasıl olsa bir gün biri karşıma çıkacak ve evlenicem diye düşünür bekar hayatlarının keyfini sürerler.
Evlenme delisi olanlarda, kezbanlarda, çirkinlerde olan korkudur..yazık size..
Evlenip Erkek dırdırı çekmek istemeyenlerin toplum baskısı dahi olsa şeyinde olmayan korkudur.. yes.
Üzülmeyin efendim 30 a kadar yolu var. He derseniz.ben depresyona girerim hemen bir üniversiteye yazılın derim. Dalga geçmiyorum arkadaşlarım hep orada evlendi.
uludağ sözlük varken kimse evde kalmaz azizim. bu boğalar var ya bu kızgın boğalar. alayınızı imkanları olsa ikişer üçer alır. siz gene de kendinizi tek aldırın da. korkmayın kalmazsınız evde. rahaatts rilaaks.
Kadınlarda üniversitenin son yılı başlayan telaştır. Öyleki daha üniversite 1. sınıfta teklif etmiş çocuğa bile yüz verilir. Hala bekar sap gezen erkeklere 4 senede verilmeyen yüz verilir.
Yaş 24 e gelince bu telaş iyice artar. Hele bir de iş sahibi olmuş yapacak bir şey kalmamış ve çevresindeki herkes evlenmişse telaş zirve yapar.
-yaşıtları geçtim, 5 yaş küçüklerin evlenip çocuk sahibi olması.
-çevredekilerin sürekli ben senin yaşındayken kaçıncı çocuğumu kucağıma almıştım ya da yaşıtların, falancanın kızı evlendi sen daha tek başına, yapayalnız * yaşamaya devam et demesi.
-aman efendim el&alem torun seviyor biz de onlara bakıyoruz yakınmaları.
-en fazla iki yıl sonra yüzüne de bakılmaz senin.*
-artık 35 yaşında ilk çocuğunu kucağına alırsın, o da büyüyünce seni anneannesi zanneder. *
-senin yüzünden kardeşin de evlenemiyor senin evde kaldığın iyice tescillenir diye... *
vb deyip geçelim, çok ağır geldi.*
