en özel sırlarımızı yadığımız nt'den** yahut nt gibi olan yerlerden alınan güzel kaplı defterlere yazı yazmak suratiyle kullandığımız günlüğümüzü kimsenin okumaması için saklamamız gereken yerdir.
nereye saklarsanız saklayın okuyacaklar o caaanım günlüğü.* ama yine de okumasınlar diye çantamda gezdiriyorum. hep yanımda yani. nolur nolmaz.*
günlük yazmayan varsa hemen başlasın. öyle küçük kız çocuğu şeysi diye düşünmeyin.
oraya bi şeyler karalamaya başladığınızdan itibaren sorunlarınızdan bir nebze de olsa kurtulacaksınız. yükünüz hafifleyecek. valla bak. yeminlen.***
edit: ben diyom sorunları hafifletmek için ideal. biri de diyo liseli detected. te allam.
olmayan yerdir. arkadaş, parmak iziyle açılan kilit yaptırıp kasaya da koysanız anneniz bir şekilde buluyor, bu konuda en yetenekli dedektif ellerine su dökemez.
öyle kalıcı bir yer bulamadım henüz. Bir ara çantamda taşıyordum. Baktım olmuyor şimdiki metodum kullanmadığım askıda duran herhangi bir çantanın içi. iyi bir yer şuanlık dikkat çekmiyor. Tavsiyedir gençler.
Ne 90'larda yaşıyorum ne de ergenlik dönemindeyim. Günlük tutmayı, gün içinde beni etkileyen, düşündüren ve yazma ihtiyacı doğuran durumları yazmayı seviyorum, rahatlatıcı buluyorum. Lakin yazmanın rahatlatlıcığı kadar saklama telaşı ve okunması korkusu da var.
Hem göz önünde bulunsun hem de kimse açıp bakmasın. Ya da kimsenin aklına bile gelmeyecek bir yerde saklayayım.
çocukken aranan yer. şimdi günlük tutmuyorum gerçi ama bütün defterlerim ortada masamda durur. çocukken herkes bizimle çok ilgili sanıyoruz, maalesef kimse kimseyle o kadar ilgili değildir. söylediklerimi bile duymayan insanların söylemeyip yazdıklarımla ilgilenecekleri yanılgısına artık düşmüyorum. o kadar ilgili olsalar yazmaz konuşurdum zaten öyle değil mi?
ders notlarının ve diğer defterlerin arasına göze batmayacak şekilde koymak daha iyi galiba. orda kimse umursamaz. ayrı bir yere saklayınca biri yanlışlıkla denk gelirse bu ne aq burda diye merak eder ve sonuna kadar okur. evet. teşekkürler.
