çikolatanın çeşidine bağlı olarak değişik duygular uyandıran eylem. sütlü çikolata ise öylesine yenir.pek tad alınmaz. lakin, bulunan bitter çikolata ise çakralar açılır, ruh huzura ulaşır.
(bkz: abartmak)
o an çok önemlidir.çikolatayı bulmak,göz göze gelmek,şehvetli bir bakış atmak(eheey benimsin bebek)ve direk olaya dalmak.olası bir durumdur tabiki de ama söz konusu çikolata olunca deliye her gün bayram misali oluyor.*
canınızın çektiği veya ihtiyaç duyduğunuz anlarda altın bulmakla eş değer bi sevinç duygusu kaplar içinizi. deli gibi aklınıza girmiştir artık eliniz kolunuz kalkmicak olsada, üşüngeçlikten kırılsanızda içinizi kemiren bu çikolata isteği giderek ele geçirir sizi** ve sonrasında aramaya başlarsınız her dolap her çekmece her zula itina ile kontrol edilir fakat yoktur aramalar derinlemesine devam eder artık siz çikolatanın kölesi olmuşsunuzdur. nereye baksanız bir çikolata ambalajına benzetmektesinizdir ama hala kendini büyük bir hazine gibi gizlemektedir ve çıldırmak üzere kendinizi bir koltuğa attığınızda tesadüf eseri elinizi koltuk minderinin altına attığınızda elinize gelen o objenin ne olduğuna baktığınızda ve onun bir çikolata olduğunu idrak edip bir hamlede bitirmek suretiyle kendinizi rahatlamış hissettiğinizi zannederseniz yanılırsınız.
nedenini mi merak ediyorsunuz hemen açıklayayım. çünkü oturduğunuz koltuk veya kanepe evi en iyi biçimde gören bir köşede durmaktadır ve siz çikolatanın bitimiyle gözünüzü açtığınızda evin o halini sanki atom bombası düşmüş bir görüntüyle karşılaşıp yediğinizinde zehir olduğunu boğazınızdaki yanma hisseyle gayet güzel anlarsınız. bu durumda yapmanız gereken şey evi tekrardan toparlayıp harcadığınız eforu geri kazanmak için yemek yemek olacaktır. eğer kendinize bir bahanede arıyorsanız "bunca iş yaptım ama buna değerdi" diye bir züğürt tesellisi ile geçiştirebilirsiniz.
antidepresan etkisi olan eylem. fakat daha önceden siz aynı eyleme giriştiyseniz, yani şu şurda dursun da canım çektiğinde aklıma gelirse yerim, dediyseniz ve o çikolata yerinde yoksa, işte intikam çanları çalmaya başladı.
ev ahalisi tarafından ücra bir köşede unutulmuş veya kasıtlı olarak saklanmış bir çikolatanın tamamen tesadüf eseri olarak ortaya çıkması durumu. bu hoş tesadüf insanın en depresif anında bile yüzünü güldürür ve çikolata eşliğinde hoş dakikalar yaşatır.*
