arkadaslar, cok kötüyüm bitik bir vaziyetteyim. daha yeni kızımın resmini paylaşmistim. 2,5 aylık komodom iç dış parazitlerinden 1 hafta sonra 1.karma aşısını oldu veterinere dedim bu daha çok küçük çok zayıf bir 20 gün beklesek mi diye hiç bir şey olmaz dedi. kızım aşidan sonra hastalandı ama normal diye bekledim bütün gün veterinerimi aradım sehir dışındaymış ulasamadim. herkese sordum başka veterinerler aradım normal bir kaç güne düzelir dediler ama kızım gözlerimin önünde agzindan lav püskürttü ve öldü. dünyam başıma yıkıldı ağlamakdan artık halim kalmadi. saatlerce kucağımda oksadim öptüm öptüm belki olmemistir düzelir diye ama nafile veterinerle bugün görüştüm demek ki bünyesine ağır geldi dedi başka birşey demedi. yalnız yaşıyorum kızım beni beklerdi bütün gün ben gelince sigarami yakardi kucağımdan inmezdi benim en iyi dostumdu. şuan yapayalnizim ve bütün sorumlulugu kendimde hissediyorum benim yüzümden minicik bedeni öldü. keşke dinlemeseydim insanları. bunları neden sizinle paylaşıyorum eğer ayni şey sizin de başınıza gelirse normal düzelir diyenleri sakin dinlemeyin bu veteriner bile olsa. bünyeden bünyeye farklılık gösterebilir. çok kötüyüm allah beni affetsin minicik bir cana sahip çıkamadım onu babilden almıştım karton kutuyla klisenin onune atmislardi hemen eve aldim. sıcacık yuvası olsun istedim yoldas olduk birbirimize ama onu kaybettim berbat bir haldeyim.bütün dünyam karardı. lütfen siz de dikkatli olun kimsenin başına böyle şeyler gelmesin.
Dalga konusu mu olmuş anlayamadım. Yaşamayan nilmiyor ne yazik ki. Bir akrabanız ölmüş kadar üzülmenize sebebiyet verir. Çektiğiniz aşk acıları solda sıfır kalır. Siz siz olun evcil hayvanınıza ve evcil olmayan tüm hayvanları sevin ve besleyin.
En son anında gözleri kapanmadan önce gözlerinizin içine bakar yemeğinizden almak için ıslak ıslak size bakan hadi beni çişe çıkar diye kocaman olan o siyah gözler son kez ve boş bakan bir şekilde gözlerinize değer 10 yıllık maceranız son bulmuştur artık tasmasını çıkarırsınız boynundan üzerinde ki ismi yazan madalyonu çıkarırsınız bir batteniyeye sararsınız 10 yıllık dostunuzu evden çıkarırsınız kucağınızda götürüp hayvan mezarlığına gömersiniz işte tam o an çocukluğunuz ergenliğiniz beraber geçen koskoca 10 sene gözünüzün önünden geçer keşke yaşasada tatilimi yarım bırakıp dönsem dedirten durumdur işte keşke bu sene yağan karıda görebilseydin be koca oğlan hoşçakal rahat uyu...
Benzer bir olay yaşadım. sevilen dostu kaybetme sonrası yaşanan suçluluk duygusunu gayet iyi anlayabiliyorum.
Hata sizde olmamasına rağmen, veteriner olaydan cezasız sıyrıldığı için, kötü veterineri seçen kişi olarak kendinizi suçluyorsunuz.
Suç, sağlık konusunda doktor ve veteriner hatalarını ört bas etme güdümlü adalet sisteminde.
Yapılabilecek bir şey yok. Üzüntü ve suçluluk duygusu bir süre sonra azalıyor. Zaman içinde geriye Kaybedilen hayvan dostlarımızdan Hafif hüzünlü de olsa hatırlandıkça gülümseten tatlı anılar kalıyor.
Benim bir aralar tek dostum bir kediydi. Nasıl bir insansam onu da mahvetmeyi becerdim. Öyle ki hayvanın ruh hali tamamen kayıktı. Arabanın altına atladı, hâlâ intihar etmiş olabilme ihtimalini düşünürüm.
Bir de daha 13-14 yaşlarımda olduğumdan baya ağlamıştım.
ibret alıp bir daha hiç bir evcil hayvanı evlat edinme teşebbüsünde bulunmadım.
