hepsi kedi. vanilya, bitter, karamel, kestane ve güneş. aslında güneş yerine adını pasta koyacaktım çünkü görünüşe göre pasta yapabiliyoruz bunlarla ama vazgeçtim abartmayayım dedim.
Beyaz bir kedim vardı adını cingöz koymuştum. Aksine Sünepeydi. Uyuz. Sokağa bir Gitti gelmedi bir daha. Sonra Sarı bir kedim daha oldu. O da erkek ama ne erkek. Onun da ismini sarı koydum. Çok sert. Çok Asil bi duruşu vardı. Sevdirmezdi kendini. inadına sever okşardım. O da allahın günü yolar tırmalar ısırır kanatırdı ellerimi. Aksine bu halini çok severdim. Sokakta görse zıplayarak koşar üzerime atlar omzuma çıkardı. Sordum bilen birine, oğlum sal bunu dedi bunun zamanı gelmiş ondan huysuzlanıyor, erkek kedi bu büyüdümü evde durmaz. Aradan çok geçmedi bir gün sarı yanıma geldi öylece duruyor yüzüme bakıyor. Anladım. izin istiyor sanki hayvan. Ayrılık vakti gelmişti. Konuştuğumu anlıyordu sanki. Git dedim oğlum git. Serbestsin. Son bi defa daha sevdim. Gitti. Gelmedi. Bir daha kedi almadım eve. Bakmadım. Bakamadım..
