Türkiye halkının büyük çoğunluğunda görülen aşağılık bir durumdur.
Henüz bir hafta önce kardeşimde olan jack russell terrier cinsi köpeğimi eve getirdim. Hayvancağız ev yeni olduğu için hemen alışamadı tabi, orayı kokladı buraya işedi o balkondan diğerine geçip biraz havladı. Bu havlama, apartmanın önünden geçen karayolunun gürültüsünden on defa daha zayıf ve sadece günde birkaç "hav"dan ibaret olan bir şey. Herneyse bu sabah apartman yöneticisi denen çember sakallı, açık kahverengi çuval pantolonlu, görenin hacı diye selam verdiği şahıs kapıya geldi.
- Selamun aleyküm, yav sizin köpek varmış sanırım. Apartmanda yasak öyle bir kural almıştık zamanında.
+ Neden yasak ?
- Ya gürültü oluyor bir de asansöre işiyorlar.
+ Daha önce köpek besleyen oldu mu apartmanda ?
- Olmadı yani.
+ Peki nereden biliyorsunuz asansöre işediklerini ?
(çirkefleşiyor)
- Biliyoruz kardeşim hayvan bu, böyle bir kuralımız var uyarsanız seviniriz hadi iyi günler.
+ (kuralınızı sikeyim...)
Bu hayvan, sabah kakasını tutan, beni yalayarak uyandırıp kapıya doğru getirmeye çalışan yani kısacası kendisini tuvalete çıkarmam için beni zorlayan bir hayvan. Ne çöplerini ısrarla bizim dairenin hemen altına biriktiren 2. kattaki karıdan ne de her sabah karısını döven yan dairedeki orospu çocuğundan daha hayvandır. Hayvana ve dolayısıyla insana tahammülü, sevgisi ve anlayışı olmayan adamların ülkesinde zibilyon tane akil adam çıkarsan, barış desen, demokrasi desen, onlar yine bildiğini okur: "ee kimle savaşıyoz, biz hazırız". nereden nereye geldim ama bunlar hep birbiriyle ilintili şeyler. Meseleye tekrar dönecek olursam, kiracı olmasaydım yedi düvel toplansa ne o köpeği ne de beni evden çıkaramazdı. Lanet olsun ki zavallı bir kiracıyım.
