alper ve caner özyurtlu kardeşler tarafından senaryosu yazılan, yönetmenliği yapılan, 4 haziran 2010 da vizyona girecek ve de güzel olacağa benzeyen bir türk filmi.
maddi anlamda bakarsak, bir insanın sahip olması gereken ilk şey zannımca.
kira/ev sahibi derdi olmadan, maaşınızın büyük bir kısmını her ay çöpe atarmışcasına feda etmeden, o içinde bulunduğunuz dört duvar denen şeyin size ait olduğunu bilerek ve bunun güvencesiyle yaşayabilmek en güzelidir şu zamanda.
iki harfli küçücük bir kelimecik ama içine sığan anlamlar o kadar büyük ki.
her dört duvarlı yer ev değildir.. her evdeymiş hissi veren mekan da ev değildir.. ev nedir tam bilemiyorum ama , sanırım buzdolabını açıp "bunu yiyebilir miyim ya" diye sormadan , son kalan dolmanın yenebileceği yerdir.. evde o dolmayı sen yedin diye kızacak adam yoktur , yeni dolma sarıcak adam mevcuttur..
benimsendiginde cok guzel anlar yasatabilir eviniz size. ornegin kullugu mutfakta unuttugunuzda ve kulunuz dusmek uzereyken bu gibi durumlar icin evin her yanina onceden biraktiginiz kullukleri fark edip mutlu olabilirsiniz.
ha bu arada bu ev artik yuva degil, tum esyalar ust uste terk etmeden once. bu kadar da sizofren evim vardir.
insanın kendini, huzurlu, mutlu, kendi olabildiği, güvende hissettiği yere derler ev! iyi de doğanın bir parçası olan insan, insana karşı neden kendini tedirgin hisseder? neden huzuru herkesten kaçabildiği yer olan evde arar! sen değil miydin evsiz barksız milyon yıllar yaşayan! sen değil miydin vahşi hayvanlardan korkmayan? noldu da kendini bir kutucukta huzurlu buldun, soyutladın kendini ha? bina yığınlarını gün geçtikçe çoğaltarak dünyayı daha da ağırlaştırdın? ev miş. bunların hepsi doğamıza aykırı maddeler! tabi şimdi için söylemiyorum, öyle ki kendimizi bu yığınlarla çoktan evrimleştirmişiz bile.
Yuvanın fiziki yansımasıdır. Ev mekansa yuva o mekana ruh veren sıcaklık verendir. Dört duvardan ve bir çatıdan oluşan her mekan ev olabilir ama her ev yuva olamaz. Aslında bir yuvanın yuva olması için eve bile ihtiyacı yoktur.
erkek:hadi gel bize gidelim sokakta mal gibi dolaşmaktan iyidir.
kız:tamam, peki.
eve gelinir erkek şu söz üzere şok olur:
kız:ayyy şimdi sen beni eve atmış mı oluyosun?
(bkz: eve kız atmak)
sürekli kirlenen, pamukçuklanan, hafta da bir kez mutlaka temizlenmesi gereken, mutfağında bulaşık biriken ikame yeri.
(az sonra temizlik yapıcam da ondandır bu çemkirmeyle karışık tanımlamam. yoksa yazardık bizde; iyi vakit geçirilebilien, kendini güvende hissettiğin, bık bık...)
