ankara'da bir süre ev arayıp " öğrenci adama ev vermem " cilerle karşılaşan şahsımın, bir ev bulduktan sonra ev sahibinin güveni kazanması durumudur. şimdi kendimi öveceğim için küfür etmeyin, napalım, her öğrenci sorumsuz değil.
öncelikle ankara / yenimahalle'nin kral bir köşesinde yalnız yaşadığım villamsı bir ev var, yere sıfır muhteşem etek altı manzaralı.
ev sahibi ilk gittiğim gün konuya soğuk baktı. bir da badem bıyıklı bir ev sahibimiz olduğundan mütevellit " izmirli adama ev vermem ben " triplerindeydi. özünde iyi insan olsa da bağnazlığı hasebiyle epey zor oldu evi tutmak.
müthiş ikna yeteneğimle ev sahibini ikna ettim ve eve geçtim. kiranın ödenme tarihi olarak 1-5 arasını seçmiştik ve bu tarihi hiç aksattığımı hatırlamıyorum. hatta ramazan bayramında işini görür diye epey erken kira vermiş ve ev sahibinin takdirini kazandım. evet, benim müslüman olduğuma emin olmuştu.
eskiden ayın 4'ünde arar, kirayı hatırlatırdı. ben de elimde para olmasına rağmen 5'ini beklerdim ne yalan söyleyim...
bu ay erkenden kirayı verme planlarım vardı lakin bir türlü götümün dibindeki akbank'a gidip para çekemediğimden uzattıkça uzattım.
haliyle sabah 11 civarı ev sahibi aradı. bilmiyor ki ben 5'te yatıyorum.
neyse uykulu uykulu telefonu açtım.
- buyur ... abi
+ selam ersin nasılsın?
- iyi ... abi sen nasılsın? kirayı bugün vereceğim.
+ iyiyim ben de hamdolsun. kira için aradım ben de istiyorsan bayramdan sonra ver
- ( hay amına koyim rüyada ... abiyi görüyorum galiba ) yok abi olur mu öyle şey, bayram öncesi para lazım olur kurban falan...
+ yok sorun değil, bayramdan sonra versen de olur.
- yok abi ben gelir veririm kirayı.
+ peki, sen bilirsin...
sonra ne mi oldu?
kafama sıkmak istiyorum.
az önce kira vereceğim aklıma geldi. şimdi arayıp aramamak konusunda tereddütte kaldım. sonuçta saat 23.00 ve adam bir aile babası.
nasıl unuturum nasıl unuturum...
derken arama kararı aldım. en nihayetinde para verecektim. evi de yakın zaten, koşturarak gitsem git gel 5 dakika yazardı.
aradım.
haliyle uyumuş.
açmadı telefonu.
lakin sabah kalktığında aradığımı göreceği için buruk bir sevinç var içimde.
yarın neden vermiyorsun lan?!
diyenler olabilir.
kardeşim yarın sabah 6'da izmir'e gitmek için esenboğa'ya hareket edeceğim, o saatte kim uyanır?
neyse yarın banka hesabı alıp bir de bu işle uğraşacağım, harbi sorumlu öğrenci kimliğimden kaymaya başladım.
bu arada ... abiye saygılarımı iletirim, nasıl bir güvendiyse bana... böyle güvene mazhar olmak beni mutlu etti. böyle bir şeyden bile mutlu oluyorum ya, elal bana...
