Geçen arıyoruz adamı, telefonu hanımı açıyor. kadın, bir bakayım buralardaydı der demez arkadan kısık bir ses “yok de! yok de!” Kadın da telefona dönüp az önce çıkmış diyor, telefonunu da evde unutmuş zahir. Biz de ne yapalım işte başkasının yerine utanmaya devam.