benimdir.
ulan yasaklardan dışarı çıkamazdık.
sanki ölü şehir gibi olurdu.
sokakta 3-5 kişi ellerinde kağıtlarla evlere girerdi.
erkenden eve gelirlerse iş bitince kaçabilirdik.
Ne tuhaf günler görmüş bu ülke ya düşünüyorumda saçmalıkdan başka birşey değil, sokaklar boş, sokağa çıkma yasağı var bu nedir arkadaş. balkondan balkona konuşan komşularımız vardı o zamanlar dostluklar da başkaydı tabi.
hatırlıyorum ya çocuktum , kadın nüfus sayım memuru gelmişti bize . sokağa çıkma yasağı vardı ben ekmek almaya gitmiştim . iyiydi ya bi daha gelmeyecek o günler.
benimdir.
ay bir de heyecanlanırdım sanki neyse.
sokağa çıkmamak da çok eğlenceli gelirdi, babam evde olurdu falan.
çıktığım zaman biri bana kızacak mı diye korkardım.
bunu öğrenci evinde yaşamış bir nesil vardır ki yıllar geçse de arkadaşlar arasında hala anlatılıp gülünür. nüfus memuru nereye oturmak istese yastığın altından porno dergi çıkıyordu. kadın korkudan mı yoksa başka bir heyecandan mı ne titremekten elinde kalemi tutamıyordu. o zamanlar bilgisayar yoktu gençler. olsa da para nerde...
Sokağa çıkma yasağını görmüş, sayım memuru gelene kadar annenin göz hapsine alınıp temiz, düzgün görünmeye zorlanan nesildir. Sanırsın kadın gelen memura evlatlık kakalamaya çalışıyor.
